Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Μιλήστε όσο μπορείτε περισσότερο, για να μιλήσετε καλύτερα

Έχει περάσει περισσότερο ένας μήνας ακριβώς από την τελευταία μου ανάρτηση και τα σχέδια μου με τα ρώσικα δεν είναι είναι ακριβώς στον δρόμο που θα ήθελα. Δεν προλαβαίνω να κάνω πολλά πράγματα, γιατί αφενός οι ώρες στην δουλειά μου είναι πολλές  και αφετέρου ασχολούμαι και με άλλα πράγματα που  με ενδιαφέρουν. Ένα απ'αυτά είναι ένα νέο εγχείρημα του Ιδρύματος Wikimedia που προσπαθώ να βάλω σε εφαρμογή. Πρόκειται ακόμα για δοκιμαστική  προσπάθεια που βρίσκεται στον Επωαστήρα, που είναι ένας ιστοχώρος απ' όπου περνούν όλα τα νέα γλωσσικά εγχειρήματα του Ιδρύματος.  Βασικά το πρότζεκτ που ασχολούμαι είναι τα Wikinews στην ελληνική  τους εκδοχή. Αν σε κάποιους από σας αρέσουν οι ειδήσεις και η όλη διαδικασία που συντάσσονται και φτάνουν ως αποτέλεσμα στους αναγνώστες είναι ενδιαφέρον να τις παρακολουθήσετε και να συνεισφέρετε ακόμα.  Ρίξτε εδώ μια ματιά στην κύρια σελίδα του δοκιμαστικού εγχειρήματος.

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Ρωσικά: ενδιάμεση αξιολόγηση της πορείας μου


  Φίλοι και φίλες ,

                          είχα μιλήσει το καλοκαίρι σχετικά με   μια πρώτη αποτίμηση της πορείας μου με τις γλώσσες. Σήμερα θα ήθελα να γίνω πιο συγκεκριμένος για τις επιδιώξεις μου όσον αφορά τα Ρώσικα. Πέρασαν πάνω από  τέσσερις μήνες από τότε και θα ήθελα να κάνω μια ενδιάμεση αποτίμηση των συγκεκριμένων στόχων που είχα θέσει γι΄αυτήν την γλώσσα. 
Για να παρακολουθήσω την πορεία προόδου μου στα Ρώσικα είχα θέσει από τότε τους παρακάτω στόχους:
  1. Να καταλαβαίνω τα Ρωσικά όταν παρακολουθώ τηλεόραση 
  2. Να γράφω ένα μικρό κείμενο (τουλάχιστον με 100 λέξεις) κάθε εβδομάδα
  3. Να μάθω να πληκτρολογώ στα Ρώσικα πιο άνετα  και πιο γρήγορα (το Κυριλλικό αλφάβητο έχει εντελώς διαφορετική διάταξη από το Ελληνικό). 
  4. Να μιλάω στο Skype τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα για 1 ώρα με έναν Ρωσόφωνο. 
  5. Να μάθω 5.000 λέξεις από μια λίστα συχνοτήτων. 
Πηγή:Wikimedia Commons



    Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

    Διαλογικοί σύνδεσμοι ή πως να προσποιηθείς μια συζήτηση έχοντας μόλις αρχίσει να μαθαίνεις μια γλώσσα.



    Συνεχίζω και σήμερα με ένα αρκετά παλιό ποστ του Μπέννυ που αναφέρεται στην χρήση των γλωσσικών συνδέσμων και πως κανείς μπορεί να τους χρησιμοποιήσει για να πετύχει  μια  ικανοποιητική διάρκεια  συζητώντας  στην γλώσσα που μαθαίνει, δημιουργώντας παράλληλα την αίσθηση ότι η ομιλία του είναι εκλεπτυσμένη:


    Κι έτσι,  έχοντας  μερικές φράσεις από το βιβλίο διαλόγων,  έχεις αποκτήσει ήδη μια θετική στάση και ήδη μαθαίνεις πολλές νέες λέξεις, αλλά η τελική ουσία του πράγματος είναι στην πραγματικότητα να συνομιλήσεις  με τους ντόπιους! | Στα πρώτα στάδια όταν μιλάς μια γλώσσα μπορεί να νομίζεις ότι μια πραγματική συνομιλία πέρα από μια βασικές ερωτο-απαντήσεις είναι έξω από τις δυνατότητές σου, ή μπορεί να έχεις δοκιμάσει να κάνεις στοιχειώδεις συζητήσεις, ίσως ακόμα  και να μιλήσεις για κάτι καινούργιο για το οποίο δεν έχεις μιλήσει ξανά … αλλά αυτό απλώς συμβαίνει! Ίσως θα έπρεπε να περιμένεις μερικούς μήνες  (ή χρόνια…) μέχρι να είσαι  “έτοιμος”;
    Αντιθέτως, ανεξάρτητα από το πόσο  άσχημο  μπορεί να σκέπτεσαι ότι είναι το επίπεδο σου, με λίγη φαντασία μπορείς να κρατήσεις τις συζητήσεις που κάνεις σε μια ροή. Θα πρέπει να παραδεχτώ ότι  είχα πρόβλημα με αυτό προσπαθώντας να συζητήσω στα Τσέχικα,  αλλά ευτυχώς κάποιος εξ'όσων σχολιάζουν σε αυτό το μπλογκ ήρθε να με διασώσει!


    Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

    Ποιά διάλεκτο της Αραβικής πρέπει να επιλέξω;


     
    Σήμερα θα καλύψω ένα πολύ εξειδικεύμενο θέμα. Ξέρω ότι στην Ελλάδα οι γλώσσες που κυριαρχούν είναι τα Αγγλικά, τα Γαλλικά και τα Γερμανικά. Τα τελευταία χρόνια ανεβαίνουν και τα Ισπανικά, κι αυτό είναι απολύτως δικαιολογημένο όπως έχω και παλιότερα αναλύσει


    Πολύ πιο σπάνια βλέπεις κάποιοι να μαθαίνουν Κινεζικά , Κορεάτικα , Φαρσί ή Αραβικά, αφού υπάρχει και μια αντικειμενική αδυναμία κατανόησης του αλφαβήτου ή των ιδεογραμμάτων αυτών των γλωσσών. Η δική μου προσέγγιση όμως στο θέμα είναι εντελώς διαφορετική. Γιατί έχοντας την εμπειρία με τα Ρώσικα, προτιμώ να δοκιμάσω την τύχη μου με μια γλώσσα πέραν των Ευρωπαϊκών ή αυτών που έχουν λατινικό αλφάβητο. Στην αρχή μπήκα σε μεγάλο πειρασμό...σίγουρα τα αραβικά θα είναι μια από τις γλώσσες που θα με απασχολήσει, αλλά περισσότερα γι' αυτό γράφω προς το τέλος αυτής της ανάρτησης.



    Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

    Κοντά σιμά τα Γιάννινα



    Η πρόσφατη επίσκεψή μου στην Μόλιστα δεν ήταν και από τις καλύτερες των τελευταίων ετών. Η διαδρομή μου φάνηκε κουραστική αν και ο δρόμος από την Εγνατία είναι αρκετά πιο ξεκούραστος και συντομότερος σε χρόνο. Κι αυτό γιατί έβρεχε συνεχώς και η ομίχλη ήταν αρκετά πυκνή ιδίως στα τμήματα μετά την Παναγιά και κοντά στις εξόδους για Μέτσοβο....Αλλά γενικώς η διαδρομή δεν είχε απρόοπτα ούτε κι αυτή τη φορά. Στον δρόμο έκανα τα σχετικά ψώνια τόσο για μένα όσο και τις παραγγελίες, πότε τσιγάρα, πότε εφημερίδα, πότε κάποια φαγώσιμα. Μόνο μια στάση στην Καλαμπάκα για καφέ.

    Ο καιρός ήταν βροχερός (η φωτό είναι παραπλανητική)
    Αφού αγόρασα και κάποια μικροπράγματα που ήθελα και έκατσα σε ένα υγρό περιβάλλον στην πλατέϊτσα απέναντι από  το Δημαρχείο, ήπια με βιαστικές γουλιές τον καφέ και αφού έκανα κι ένα στριφτό μπήκα στο αυτοκίνητο για να συνεχίσω την διαδρομή μου.

    Από κει οδήγησα  καρφί για Κόνιτσα. Πάρκαρα στο Δημαρχείο (φαίνεται ότι αυτά τα κτίρια με κυνηγούν όπου κι αν πάω) και πήγα σε ένα συμπαθητικό εστιατόριο για να γευματίσω. Για να μην σας κουράζω με λεπτομέρειες, έφαγα, πήρα και τα τελευταία ψώνια για το χωριό και αναχώρησα για την Μόλιστα. 

    Πρώτη στάση έκανα στο Μοναστήρι ή Μποτσυφάρι , αφήσα κάτι παραγγελίες που είχα, κάναμε και μια σύντομη κουβέντα με τον Μπάρμπα πίνοντας έναν καραβίσιο νεσκαφέ, χάζεψα και τα νέα μέλη της οικογένειας - που ήταν απρόσιτα και αγριεμένα και μας παρατηρούσαν με περιέργεια πάνω από την μάντρα...


    Η κουβέντα το έφερε λίγο στις εκλογές, ποιοί θα είναι οι υποψήφιοι, τι κρίνεται ...αν και νομίζω ότι πλέον ελάχιστες αρμοδιότητες και δυνατότητες αφήνονται στα πολύ μικρά μέρη και ο τόπος μπαίνει σε μια φάση πλήρους ερήμωσης και εγκατάλειψης. Αλλά για τον πολιτικό επικήδειο ας αφήσω καλύτερα άλλους να τον εκφωνήσουν.
    Η μόνη ανάσα για μέρη σαν και τα δικά μας ήταν τα εμβάσματα ανθρώπων από άλλες περιοχές που έχουν σχέση καταγωγής και αγάπης για τα χωριά, και οι συντάξεις των μεγαλυτέρων που ζουν σχετικά μόνιμα σε αυτά τα μέρη. Όσο τα εισοδήματα μειώνονται και οι συνταξιούχοι φεύγουν συν τω χρόνω το σενάριο για το μέλλον αυτών των περιοχών αρχίζει να αποκτά γκρίζο φόντο. 

    Η κουβέντα τελείωσε κάποια στιγμή ...έπρεπε να πάω και απ'το σπίτι.

    Ο Μπάρμπας με ξεπροβόδισε και πήγε στον κήπο να μαζέψει μερικά καρύδια. Δυστυχώς τον είχανε προλάβει κάποιοι άλλοι καλοθελητές. Χαιρετηθήκαμε και κίνησε κατά τον ανήφορο...


    Το σπίτι ήταν σε καλή κατάσταση. Σταλαξιές δεν είδα ...μόνο κάτι εναερίτες της ΔΕΗ είχανε κόψει τα κλαδιά από την καρυδιά έξω από την αυλή και αναγκάστηκα αφού άλλαξα να τα βάλω στην άκρη για να μπορεί να μανουβράρει το αυτοκίνητο. Τα χοντρότερα ξύλα τα πέταξα μέσα στην αποθήκη αφού τα καθάρισα με ένα τσεκουράκι. 

    Οι παππούδες στο καφενείο το απόγευμα ακολουθούσαν την γνωστή τους ρουτίνα. Οι περισσότεροι νέοι είχαν έρθει για κυνήγι. Οι συζητήσεις περιστρέφονταν γύρω από το θέμα αυτό, τι είχαν χτυπήσει, για τα σκυλιά, τι θα κάνουν την επόμενη μέρα. Ήπια και μερικά τσίπουρα και έφυγα νωρίς νωρίς για ύπνο. Ο καιρός ήταν υγρός και για μας τους καπνιστές που καθόμασταν έξω όχι και τόσο ευνοϊκός. 

    Προσπάθησα να συγκεντρωθώ για να γράψω κάτι, η σοδειά όμως δεν ήταν πλούσια. Το χωριό προσφέρεται για περισυλλογή, υπό την προϋπόθεση όμως ότι έχεις τον χρόνο να μείνεις αρκετές μέρες και να αφοσιωθείς αποκλειστικά σ'αυτό. 

    Από την μια ρουτίνα λοιπόν βρέθηκα σε μια άλλη. Βαριέμαι και σχετικά γρήγορα ως άνθρωπος.....Την Κυριακή μια από τα ίδια. Σκεφτήκαμε να πάμε μια βόλτα σε καποιό άλλο χωριό από τα γειτονικά , αλλά επικράτησε και πάλι η μιζέρια ότι δεν θα βρούμε κανέναν. Απελπίστηκα και αποφάσισα να φύγω πρωί πρωί την Δευτέρα.

    Όντως, αφού μάζεψα στα γρήγορα πρωί πρωί και ασφάλισα το σπίτι, έφυγα με προορισμό μια βόλτα στην λίμνη των Ιωαννίνων. Έμπλεξα για λίγο στην κίνηση της πόλης, αλλά τελικά βρήκα τον δρόμο μου, όπως βρίσκει μια πάπια την λίμνη...Μου αρέσει η άπλα της παραλίας στην λίμνη, αν και τα προβλήματα δεν λείπουν κι εκεί. Είναι όμως θετικό ότι την έχουν αναδείξει από χρόνια. 

    Κάτι μυστήρια όργανα γυμναστικής σε παιδική χαρά

    Η βόλτα στον μώλο ήταν ευχάριστη , αν και η υγρασία τρυπούσε κόκκαλα. 


    Τα πουλιά - πάπιες και βουτηχτάρια είναι πάντα ευχάριστη νότα μέσα στη λίμνη. Δεν χορταίνεις να τα παρακολουθείς, αν και είναι επιφυλακτικά και με το πρώτο πλησίασμα βουτάνε στο νερό. 


    Με τα πολλά κατέληξα στον μώλο να πίνω των καφέ μου πάνω σε μια εξέδρα 

    Το μπισκοτάκι ήταν σκέτη ποίηση

    Πιο κάτω κάποιοι συνέχιζαν με υπομονή το ψάρεμα, ενώ το καραβάκι έκανε την καθιερωμένη διαδρομή του για το νησί. Ναι, μην αμφιβάλλετε έχει και νησιώτες στα Γιάννενα - που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από το Καρπενήσι....


    Με τα πολλά πήρα τον δρόμο της επιστροφής αφήνοντας πίσω μου τους μιναρέδες και τα μνημεία του  Αλή Πασά ...


    Αυτή ήταν  λοιπόν η μικρή μου περιήγηση  στα Γιάννενα, αν και πολύ λίγα γνωρίζω γι'αυτήν την πόλη. Μια πόλη που ποτέ δεν έχω ζήσει και ελάχιστους ανθρώπους γνωρίζω από κει. Σίγουρα από δω και στο εξής θα δώσω μεγαλύτερο μερίδιο προσοχής με αφορμή πάντα την σχέση μου με την Μόλιστα..

    Τέλος, κάποιες εικόνες  από τους μετέωρους βράχους στο Καστράκι της Καλαμπάκας στον δρόμο της επιστροφής


    Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

    Δώστε τον ορισμό της ευχέρειας προκειμένου να την πετύχετε...



    Συνεχίζοντας από τα προηγούμενα ποστ  σχετικά με το πως να επικεντρώσει κάποιος εξειδικεύοντας τα  κίνητρά σου   και βάζοντας μικρούς στόχους  ..είναι εντούτοις εξίσου σημαντικό να έχεις μια ξεκάθαρη ιδέα του τελικού στόχου,  που είναι η ΕΥΧΕΡΕΙΑ (για πολλούς ανθρώπους). Θα σου είναι όμως δύσκολο να τον πετύχεις αν δεν γνωρίζεις  τι ακριβώς επιδιώκεις. Έτσι σήμερα θα προσπαθήσω να ορίσω αυτήν την έννοια. Κάνοντάς το, και έχοντας κάτι συγκεκριμένο ως στόχο, είναι πολύ ευκολότερο να το πετύχω!

    Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

    Τύποι ευγένειας στην Ρωσική



    Συνεχίζω σήμερα με ένα μικρό ποστ με βασικούς τύπους ευγένειας (φάσεις με τις οποίες ζητάμε συγνώμη και λέμε ευχαριστώ) στα Ρώσικα. Τέλη Αυγούστου είχα κάνει ένα ποστ για πως χαιρετάμε στα ρώσικα.  Θα συνεχίσουμε όμως και με άλλες φράσεις που είναι  άκρως απαραίτητες για να πεις τα βασικά πράγματα που θέλεις σε μια γλώσσα. 

    Οι ευχαριστίες έρχονται πρώτες :


    ευχαριστώ     спасибо (σπασίμπα)
    ευχαριστώ πολύ  спасибо болшое (σπασίμπα μπολjshoje)
    σας ευγνωμονώ  Благодарю вас (μπλαγκονταριού βας)
    παρακαλώ               пожалуйста  (παζάλουϊστα -το ϊ ακούγεται αχνά)
    τίποτε   не за что  (νε ζα shtό)
    δεν αξίζει τον κόπο не стоит                   (νε στόϊτ)
    συγνώμη          извините пожалуйста     (ιζβινίτje παζάλουϊστα)
    με  συχωρείτε простите        (πραστίτje)
    δεν πειράζει   ничего           (νιτσεβό)


    Και με τις τρεις βασικότερες λέξεις που χρησιμοποιούμε για να ζητήσουμε συγνώμη στην Ρωσική θα κλείσουμε αυτό το σύντομο ποστ. Σίγουρα υπάρχουν πολύ περισσότερες και πιο περίπλοκες εκφράσεις ευγένειας για διαφορετικές περιστάσεις, αλλά αυτές είναι πέραν των προθέσεων μου σε αυτήν την  ανάρτηση.  Μην ξεχάσετε να ακούσετε στο Forvo  την προφορά και να την συλλαβίσετε ...όταν  προφέρουμε  τις λέξεις που ακούμε μας  βοηθά να τις συγκρατούμε καλύτερα.


    Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

    Γιατί να μάθω αυτή τη γλώσσα;



    Όλοι μας έχουμε έναν καλό λόγο  για να μάθουμε μια γλώσσα.  Να ανακαλύψουμε την καταγωγή μας, ή λόγω του πάθους μας για τα ταξίδια, ακαδημαϊκοί λόγοι ή καθαρό ενδιαφέρον κλπ. Και για άλλη μια φορά θα ξεκινήσω το ποστ μου με μια ξεκάθαρη και προκλητική δήλωση : αυτοί οι λόγοι είναι άχρηστοι για κάποιον που θέλει να αποκτήσει ευχέρεια γρήγορα. Είναι ασαφείς, και χωρίς κάποιο αναγκαίο χρονικό όριο και μπορεί να έχεις πράγματι ένα πολύ σοβαρό λόγο, που όμως να μην είναι δυνατόν να  τεμαχιστεί σε  μικρότερους στόχους τέτοιους που στο μυαλό σου να φαίνονται επιτεύξιμοι.  Σ'  ένα προηγούμενο ποστ είχα προτείνει πως να επαναδιατυπώσεις τους στόχους σου σε μικρότερα κομμάτια που μπορούν να επιτευχθούν. 



    Αλλά πρώτα είναι σημαντικό να επαναδιατυπώσεις εν γένει τα κίνητρά σου όσον αφορά την εκμάθηση της γλώσσας, π.χ. να έχεις κάποια πράγματα που θα επιδιώκεις αλλά και έναν "συνολικό στόχο" ως προς την εκμάθηση της γλώσσας.  Να επιβιώνεις με αυτή τη γλώσσα και να έχεις μια στοιχειώδη κοινωνική ζωή (χωρίς να βασίζεσαι στους συμπατριώτες σου) σε μια ξένη χώρα  είναι καλά κίνητρα από μόνα τους, αλλά παραγνωρίζονται εντούτοις από πάρα πολλούς ανθρώπους. Μου αρέσει ακόμα να συνδυάζω την εκμάθηση της γλώσσας με άλλες ασχολίες που μου δίνουν "περισσότερη τροφή" για να μιλήσω  τη γλώσσα σε καθημερινή βάση. Εντούτοις αυτό που έχει λειτουργήσει αρκετά καλά με μένα είναι να έχω βραχυπρόθεσμους στόχους  που σχετίζονται με την γλώσσα. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα θα σας περιγράψω τα κίνητρα  που με κάνουν να θέλω να μάθω ξανά τα Ρώσικα και γιατί νιώθω την ανάγκη να τα  βελτιώσω.

    Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

    Βιβλία διαλόγων – Τα πρώτα σοβαρά βιβλία για μελέτη της ξένης γλώσσας

     Κάντε κλικ στον τίτλο για να δείτε το κείμενο αναφοράς 

    Πηγή: Wikimedia Commons
    Γράφω το σημερινό ποστ σχετικά αργά, αφού τελείωσα με κουβέντα που είχα στο Skype στα Εσπεράντο και σκέφτηκα να κάνω μια ακόμα ανάρτηση για θέματα εκμάθησης γλωσσών. Κι επειδή δεν ταξιδεύω συχνά, νομίζω ότι αν μάθει κάποιος μια γλώσσα μπορεί αυτό να σταθεί από μόνο του ένα κίνητρο για το επόμενο ταξίδι.

    Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

    Τόκι Πόνα ή ο μινιμαλισμός των τεχνητών γλωσσών



    Σήμερα, εν συντομία, θα ήθελα να παρουσιάσω μια άλλη τεχνητή γλώσσα που τράβηξε το ενδιαφέρον μου εδώ και λίγο καιρό. Βέβαια δεν προσπάθησα να την μάθω, ούτε  να την μιλήσω, δεδομένου ότι πρακτικά είναι αδύνατο να βρεις κάποιον (εκτός κι αν έχεις συστάσεις ή κάνεις έχεις προσωπική γνωριμία με την Σόνια Έλεν Κίσα - αυτό το κίσα μου φέρνει στο μυαλό μου το πουλί κίσσα-, κάτι που δεν ισχύει για μένα τουλάχιστον).  

    Το λογότυπο της Toki Pona - GNU license



    Πρόκειται για την περίφημη Toki Pona (και άγνωστη παντελώς στην Ελλάδα).

    Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

    Χαιρετισμοί στα Ρώσικα

    Wikimedia Commons

    Έχω αναφερθεί και άλλες φορές στα Ρώσικα  απ'αυτό εδώ το μπλογκ και έχω την βάσιμη πεποίθηση ότι η γλώσσα αυτή θα είναι από τις πρώτες επιλογές στο μέλλον, λόγω της γεωπολιτικής θέσης αυτής της χώρας αλλά και της θέσης που κατέχει στην παγκόσμια αγορά ενέργειας. 

    Αντίστοιχη θέση θα έχουν τα Αραβικά και η Περσική γλώσσα (φαρσί) για πάνω κάτω παρόμοιους λόγους, αλλά  και λόγω των ψυχροπολεμικών  σχέσεων που αναπτύσσονται  με τις ΗΠΑ. 

    Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

    Το καλύτερο online λεξικό για να μάθεις οποιαδήποτε γλώσσα: Google Image




    Υπάρχει πάντα ένα τεράστιο πρόβλημα που θα συναντήσετε και εσείς με το κάθε λεξικό. Οι μεταφράσεις τους είναι πολύ κακές! Ναι , χωρίς πλάκα! Ζητείστε πίσω τα λεφτά σας!

    Όταν ψάχνετε για μια λέξη όπως το “voiture” π.χ. από τα Γαλλικά,  το λεξικό σας μπορεί να προτείνει τη λέξη “αυτοκίνητο”. Αλλά το “voiture” δεν σημαίνει “αυτοκίνητο”. Το “voiture” είναι “ένα τροχοφόρο όχημα που χρησιμοποιείται για μεταφορά επιβατών, που επίσης μεταφέρει την δική του μηχανή …” που στα ελληνικά αποκαλούμε αυτοκίνητο. Αλλά δεν είναι “αυτοκίνητο”! Αυτό είναι απλώς μια λέξη ή μια ακολουθία γραμμάτων. Το voiture/car/coche/auto/αυτοκίνητο κλπ. είναι μια έννοια.
    Αυτή είναι μια σημαντική ιδέα για να μάθετε γλώσσες. Όταν βλέπετε μια λέξη που προφέρεται εντελώς διαφορετικά απ'ότι είναι στα ελληνικά, μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να αναρωτηθείτε “Γιατί το κάνουν να είναι τόσο δύσκολο;; Γιατί να μην χρησιμοποιούσαν απλά την ελληνική ρίζα της λέξης (auto);” Δυστυχώς όμως, δεν υπάρχει μια συμπαντική αντιστοιχία ανάμεσα σε ένα αντικείμενο-έννοια και μια συγκεκριμένη λέξη, ακόμα και όταν πρόκειται για Ελληνικές λέξεις!
    Εντάξει, αυτό ακούγεται ενδιαφέρον για φιλοσοφική συζήτηση ή οτιδήποτε, αλλά πως αυτό μπορεί να με βοηθήσει να μάθω μια γλώσσα γρηγορότερα; 


    Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

    Οι μικροί στόχοι είναι το μυστικό για να πετύχεις ευχέρεια σε μια γλώσσα



    Συνεχίζω από το προηγούμενο ποστ μου κάνοντας ένα μικρό βήμα πιο πέρα και αφιερώνοντας τη σημερινή μου ανάρτηση στους στόχους.  Επειδή η παράλληλη ενασχόληση με περισσότερες από μια  γλώσσες  είναι σαφώς κάτι που μπορεί να σε οδηγήσει σε σύγχυση όσον αφορά τον στόχο σου  που δεν είναι άλλος απ΄το να πετύχεις ευχέρεια κατ΄αρχήν σε μια γλώσσα.....Έχοντας αυτό υπόψη αποφάσισα σήμερα, μετά από ένα μικρό διάστημα που είχα αφιερώσει πλήρως στην Εσπεράντο, να επικεντρώσω από σήμερα και για τους επόμενους 12 μήνες τις προσπάθειες μου στην βελτίωση της Ρωσικής (μιλάω για ευχέρεια στην ομιλία , την γραφή και στην κατανόηση του προφορικού, αφού στην ανάγνωση έχω ήδη αποκτήσει μια ευχέρεια).  Λέω δηλαδή ότι μέσα στους επόμενους 12 μήνες θα πετύχω να μιλάω με άνεση τα ρώσικα (ποιός όμως είναι ο ορισμός της ευχέρειας για μένα θα το αναλύσω σε ένα επόμενο ποστ). Κλείνω την μικρή αυτή παρένθεση και επικεντρώνομαι στο κυρίως θέμα, πως δηλαδή μπορεί κάποιος να πετύχει την πολυπόθητη ευχέρεια.


    Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

    Μια μικρή αποτίμηση της πορείας μου με τις γλώσσες που μαθαίνω...



    Για όσους παρακολουθούν πιο επισταμένα αυτό εδώ το μπλογκ , θα ξέρουν σίγουρα την αδυναμία που έχω να μαθαίνω γλώσσες. Κι όπως τίποτε δεν είναι τυχαίο σ' αυτήν την ζωή , έτσι πιστεύω ότι συμβαίνει και με μένα....Δεν είναι από τύχη που αγαπώ να μαθαίνω ξένες γλώσσες...Η πρώτη ξένη γλώσσα που έμαθα ήταν τα ελληνικά και τα έμαθα από ανάγκη περισσότερο και όχι γιατί το διάλεξα. Έπρεπε να προσαρμοστώ ταχέως σε έναν νέο περιβάλλον. Δεν είχα άλλη επιλογή.
    Ως παιδί επαναπατρισθέντων  γονιών από την Ρωσία, που στο σπίτι μας μιλούσαμε ελάχιστα τα ελληνικά μέχρι εκείνη την στιγμή, αναγκάστηκα να τα μάθω πολύ γρήγορα όμως μόλις πάτησαμε το πόδι μας σε ελληνικό έδαφος...Μέσα σε ένα εξάμηνο είχα αφομοιώσει την γλώσσα σε ηλικία εννέα ετών. Μιλούσα άνετα με τους συνομηλίκους μου και μπορούσα να παρακολουθώ τα βασικά στο σχολείο, που στο μεγαλύτερο μέρος τους μου φαινόταν αφόρητα βαρετά.....Αυτό είναι ζωντανή απόδειξη ότι κάποιος δεν χρειάζεται περισσότερο από ένα χρόνο για να μάθει μια γλώσσα, ιδίως αν ζει στην χώρα ενδιαφέροντος του.

    Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

    Εικόνες από μνημεία και τοπία της Σλοβακίας

    Η Σλοβακία μάλλον ως σταυροδρόμι φημίζεται για την πληθώρα των κάστρων της. Παρακάτω οι εικόνες  από το κάστρο του Trencin



    Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

    «Πολύ υψηλές τιμές!»

    «Очень высокие цены!»: "

    Κατ 'εξαίρεση, η βουλγαρική καθημερινή  εφημερίδα "24 ώρες" κυκλοφόρησε στις 7 Ιουλίου με ένα μεγάλο ρωσικό τίτλο στην πρώτη σελίδα: " Το Φυσικό Αέριο στα 576 δολάρια; Πολύ υψηλές τιμές! "Τα λόγια αυτά ειπώθηκαν από τον  αναπληρωτή πρωθυπουργό  της Ρωσίας  Viktor Zubkov στην διάρκεια των συνομιλιών του με τον Πρωθυπουργό της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ.

    Στη Βουλγαρία, η είδηση της ημέρας ήταν το σκάνδαλο του  διπλασιασμού  των τιμών του φυσικού αερίου στα σημεία συνοριακής διέλευσης.. Η  Gazprom πωλεί χίλια κυβικά μέτρα για 339 δολάρια (περίπου 400 με τους φόρους), και οι καταναλωτές πληρώνουν 576 δολλάρια.


    Εν τω μεταξύ, ο καλύτερος τρόπος για να θερμάνουν τα σπίτια στη Βουλγαρία εξακολουθούν να είναι τα στερεά καύσιμα (ξύλο ή μπρικέτες άνθρακα) σε σύγχρονες θερμάστρες, εκτίμησε  χθες η  εφημερίδα "Trud"

    Αναδημοσίευσα αυτό το μικρό κειμενάκι από το ρωσόφωνο μπλογκ του Amikeco. Περιγράφει αρκετά καθαρά την πραγματικότητα που βιώνουν οι άνθρωποι στη Βουλγαρία , την αισχροκέρδεια στις τιμές του φυσικού αερίου και την επιμονή των Βουλγάρων στις ξυλόσομπες λόγω ανέχειας

    Έχω την αίσθηση ότι οι τιμές είναι ακόμα πιο ακριβότερες στην Ελλάδα και ότι κάποια στιγμή θα δούμε πολλούς Έλληνες να ακολουθούν το παράδειγμα των γειτόνων τους, βγάζοντας το μπουρί έξω απ΄το παράθυρο ...ελπίζω να μην καίνε μπρικέτες άνθρακα, γιατί απ΄ότι έχω ακούσει είναι ανθυγιεινές ...



    Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

    Εσπεράντο: μια γλώσσα νεκρή ή ένα κοινωνικό πείραμα που συνεχίζεται;



    Δεν είμαι γλωσσολόγος και ποτέ δεν ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο. Έχω το μικρόβιο να ασχολούμαι με τις γλώσσες αρκετά χρόνια και ποτέ δεν κατάφερα να μάθω μια γλώσσα σε ικανοποιητικό επίπεδο, τέτοιο που να μπορώ να πω ότι την κατέχω σαν τη μητρική μου γλώσσα.  Εντούτοις, έχω μάθει κάτι όλα αυτά τα χρόνια που πέρασα από διάφορες φάσεις προσπαθειών εκμάθησης γλωσσών και αυτό δεν είναι άλλο παρά ότι μια γλώσσα που κάποιος δεν την μιλά (σε καθημερινή βάση) όσο και να την έχει σπουδάσει δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι την γνωρίζει.


    Ανέφερα τα παραπάνω ως εισαγωγή επειδή αυτές τις μέρες βρίσκομαι σε μια Διεθνή Συνάντηση Εσπεραντιστών στο Πιέστανυ της Σλοβακίας. Πρόκειται για μια λουτρόπολη, αλλά δεν είναι η λουτροθεραπεία ο λόγος  που είχαμε  μαζευτεί εδώ άνθρωποι από 20 χώρες περίπου. Ο κύριος λόγος, θεωρώ, είναι πέρα από την γλώσσα που οι περισσότεροι από μας θέλουμε να μιλήσουμε - και μιλάμε σε καθημερινή βάση - εκείνο που ονομάζουμε διαπολιτισμική επικοινωνία, δηλαδή να γνωρίσουμε ανθρώπους από άλλες χώρες και να ανταλλάξουμε αυτό που είναι ιδιαίτερο για τον καθέναν μας (αφού πολλά είναι ήδη κοινά λόγω της παγκοσμιοποίησης).


    Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

    Οι εκκλησίες της Μόλιστας

    Έχω γράψει και παλιότερα ότι η ζωή ποτέ δεν ήταν ιδανική...Άλλωστε ο/η παράδεισος δεν είναι παρά μια υπόσχεση θρησκευτικού περιεχομένου και μετά θάνατον δικαίωσης. Προσωπικά ποτέ δεν υιοθέτησα την διδασκαλία καμίας θρησκείας. Πηγαίνω στην εκκλησία μόνο όταν βρίσκομαι στην Μόλιστα, περισσότερο από συνήθεια και όχι σε τακτική βάση. Κι αυτό γιατί είναι από τα ελάχιστους χώρους κοινωνικής επαφής που έχουν απομείνει.



    Στην περιοχή είναι  τρεις εκκλησίες και υπάρχει  μόνιμος ιερέας που διαμένει εκεί για να τις λειτουργεί. H πρώτη είναι ο Άγιος Αθανάσιος στο Μοναστήρι ή Μποτσυφάρι, μια εκκλησία που βρίσκεται στο μέσον περίπου του οικισμού.

    Άποψη του Αγίου Αθανασίου από το Ιερό





    Οι λειτουργίες βέβαια γίνονται εναλλάξ και οι κάτοικοι αναγκάζονται να μετακινούνται από το ένα χωριό στο άλλο προκειμένου να εκκλησιαστούν. Οι ψάλτες είναι όλοι ντόπιοι, γεγονός που μου προξένησε εξαρχής  απορία για την πληθώρα των ψαλτών που υπήρχαν και στους τρεις μαχαλάδες.


    Η επόμενη βρίσκεται στην Μόλιστα ή Μεσσαριά (λέγεται έτσι επειδή βρίσκεται στη μέση) και είναι ο Άγιος Νικόλαος. Εξ'όσων θυμάμαι η εκκλησία αυτή χτίστηκε το 1878 και ως δωρεά από μια εύπορη οικογένεια Μολιστινών. Για τον εσωτερικό της διάκοσμο δεν θα αναφέρω περισσότερα, ενώ οι επισκέπτες των χωριών θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η καλύτερη εποχή να επισκεφτούν τους ναούς είναι το καλοκαίρι. Σε συνεννόηση πάντα με κάποιον ντόπιο που έχει τα κλειδιά.

    Η είσοδος του Αγίου Νικολάου

    Αφήνω για το τέλος την εκκλησία του Γανναδιού που είναι γνωστή και ως ναός των Αγίων Ταξιαρχών που διαθέτει και ένα εντυπωσιακό καμπαναριό όπως μπαίνεις στον οικισμό.


    Εκατέρωθεν του δρόμου βρίσκονται πριν φτάσεις βρίσκονται κάποιοι λαχανόκηποι. Οτιδήποτε καλλιεργείται προορίζεται αποκλειστικά για αυτοκατανάλωση. Μπορείτε όμως να φάτε λίγα γκόρτσα, αν είναι βέβαια η εποχή τους.

    Αν πάλι είστε θρησκευόμενοι και θέλετε όπως και δήποτε να λειτουγηθείτε, υπολογίστε ότι η εκκλησία αρχίζει γύρω στις 8 το πρωί κάθε Σάββατο και Κυριακή.  Μόλις φτάσετε και ρωτήσετε θα σας πούνε σε ποιόν μαχαλά έχει λειτουργία.   Προσφέρεται και πρόσφορο στο τέλος της λειτουργίας, αλλά δεν είναι και για χόρταση. 

    Για ταβέρνες μη ψάχνετε..δεν υπάρχουν. Η περιοχή ποτέ δεν ήτανε τουριστικός προορισμός και ούτε οι ντόπιοι δεν επιδίωξαν να τον κάνουν. Το room to let δεν έπιασε ποτέ στην Μόλιστα. Αντίθετα ο τουρισμός θεωρήθηκε ως κάτι το εχθρικό. Υπάρχει σήμερα ένας ξενώνας στο μεσαίο χωριό, αλλά αν θέλετε να μάθετε περισσότερα κάντε μόνοι σας ένα γκούκλισμα.

    Βέβαια κάποια στιγμή σκέπτομαι να φιλοξενώ κόσμο από διάφορα μέρη, διαθέτω αρκετό χώρο και υπάρχει και καλύβα εξτρα λάρτζ που προορίζεται για χώρος επισκεπτών στο μέλλον, αφού θέλει επισκευή. Η υπηρεσία φιλοξενίας  που χρησιμοποιώ είναι οι Couchsurfers, και μου φαίνεται ως η μόνη εναλλακτική για μέρη όπως η Μόλιστα.  

    Αν είστε από εκείνους που ψάχνουν για clubbing , χιονοδρομικά και χαϊλίκια μάλλον η Μόλιστα δεν είναι ο κατάλληλος προορισμός. Είναι ένας τόπος μικρός και εν πολλοίς εγκαταλελειμένος, που ξέρει όμως να σε αποζημιώνει με το  τιτίβισμα  ενός πουλιού,  το μεσημεριανό τραγούδι του τζίτζικα ή με την συνάντηση με έναν σκίουρο ή μια χελώνα. Μέχρι και μια μικρή αλεπού κυκλοφορούσε ένα καλοκαίρι ανάμεσα στον κόσμο.


    Σημείωση: O φωτογραφίες μπορούν να διανέμονται με την Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported άδεια χρήσης (απαγορεύεται η εμπορική χρήση και η μετατροπή και επεξεργασία τους). Για περισσότερες πληροφορίες ακολουθήστε το λινκ.

    Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

    Πως να αποκτήσετε ευχέρεια σε μια γλώσσα σε 3 μήνες



    O Ρουμάνος βιολονίστας και πολύγλωσσος Γκιόργκι Ενέσκου


    Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που παρακολουθώ μια αρκετά ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα. Πρόκειται για το site του Μπένυ του Ιρλανδού, ενός πολύγλωσσου  περιηγητή  που εργάζεται ως ελεύθερος  μεταφραστής ταξιδεύοντας παράλληλα σε διάφορες χώρες του κόσμου και μαθαίνοντας τις γλώσσες των χωρών που επισκέπτεται.  Θα προσπαθήσω εν ολίγοις να σας μεταδώσω την φιλοσοφία του και τον τρόπο που προσεγγίζει την γλωσσομάθεια επειδή είναι διπλά ενδιαφέρων, αλλά και μοναδικός. Προσωπικά τουλάχιστον δεν έχω δει κάτι παρόμοιο και οφείλω να ομολογήσω ότι οι δημοσιεύσεις του υπήρξαν από τότε που τον διαβάζω τόσο πηγή έμπνευσής  όσο  και δημιουργικής προσέγγισης στην δική μου  προσπάθεια εκμάθησης γλωσσών.


    Σάββατο 29 Μαΐου 2010

    Λίστες συχνοτήτων και γιατί σε βοηθούν να μάθεις τα σημαντικότερα



    Wikimedia Commons , Public Domain
    Στο παρελθόν είχα αναφερθεί ξανά στο μπλογκ του ενός γλωσσόφιλου Αμερικανού , του Yearglot ,   και για κάποια σημαντικά πράγματα που ποστάρει...Πριν από δύο μέρες λοιπόν το ενδιαφέρον μου έπεσε και πάλι σε μια ανάρτησή του, όπου αναφέρεται στις λίστες συχνοτήτων, αν μπορούμε να τις ονομάσουμε έτσι στα ελληνικά. 

    Αν και γενικά οι λίστες δεν είναι ο πιο ευχάριστος τρόπος να μαθαίνεις μια γλώσσα και ούτε εξασφαλίζουν ότι θα πετύχεις μια ευχέρεια με αυτόν τον τρόπο, αφού άνεση στην γλώσσα σημαίνει να μπορείς να επικοινωνείς σε αυτήν για συνηθισμένα ζητήματα χωρίς την χρήση διερμηνέα ή μεταφραστή. Επίσης να μπορείς να γράψεις ένα απλό κείμενο που να είναι κατανοητό στον φυσικό ομιλητή της γλώσσας με μια πρώτη ανάγνωση. Η ευχέρεια σε μια γλώσσα δεν είναι σίγουρα θέμα της πληθώρας λέξεων που έχεις αποστηθίσει , ούτε πόσα τέστ ή εξετάσεις έχεις κάνει σε αυτήν. Η γλωσσομάθεια δεν είναι αγώνας δρόμου.


    Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

    Top 100 Language Blogs 2010

    Ως συνέχεια ως προς τα προηγούμενα ποστ μου σχετικά με την γλωσσομάθεια και τις γλώσσες θα μιλήσω σήμερα για έναν διαγωνισμό που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο και αφορά εκείνα τα μπλογκς που ξεχωρίζουν. 
    Πρόκειται για μπολγκ που έχουν ως θεματολογία τους το πως να μάθεις μια ξένη γλώσσα, τη διδασκαλία των ξένων γλωσσών, την κριτική μεταφράσεων, την παρουσίαση νέων τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται στην εκμάθηση των γλωσσών ή ακόμα ακόμα και μπλογκ που διατηρούν επαγγελματίες μεταφραστές.


    Η ιδέα είναι αρκετά ενδιαφέρουσα γιατί συγκεντρώνει την προσοχή όλων των γλωσσόφιλων και αρχίζει έτσι μια ενδιαφέρουσα συζήτηση σχετικά με τα καλύτερα μπλογκ γλωσσομάθειας. 
    Η διαδικασία αυτήν την στιγμή βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της υποβολής υποψηφιοτήτων , όπου μπορεί ο καθένας να προτείνει ως υποψήφιο για τον διαγωνισμό ένα σχετικό  μπλογκ της αρεσκείας του.

    Στην παρούσα φάση,  έχοντας παρακολουθήσει αρκετά από αυτά και με κριτήριο κυρίως κατά πόσο με έχουν βοηθήσει προσωπικά στην επίτευξη κάποιων στόχων γλωσσομάθειας είχα θέσει  ο ίδιος στον εαυτό μου , θα ξεχώριζα τα εξής (τα οποία ήδη έχουν προταθεί ως υποψήφια): 

    https://www.fluenteveryyear.com   όπου ο Ράντυ προσπαθεί να μάθει  μια νέα γλώσσα κάθε χρόνο , παρέχοντας λεπτομέρειες και ανάλυση για το πως το κάνει. 

    https://www.fluentin3months.com   του Μπέννυ από την Ιρλανδία , που κατάφερε να μιλά μέχρι σήμερα 6 γλώσσες και περιγράφει την μέθοδο που ακολουθεί και τα ταξίδια του στις χώρες των οποίων τις γλώσσες προσπαθεί να μάθει

    https://www.ikindalikelanguages.com/blog  o Lyzazel προσφέρει μια σειρά μαθημάτων για παρά πολλές γλώσσες (κι όχι αναγκαστικά  εκείνες που είναι  περισσότερο γνωστές) αλλα και γόνιμες συζητήσεις για την κάθε μια από αυτές τις γλώσσες και τον τρόπο που θα πετύχει κάποιος να φτάσει σε ένα επιθυμητό επίπεδο γλωσσομάθειας ...

    Αν λοιπόν σας ενδιαφέρει η γλωσσομάθεια , σας συνιστώ να διαβάσετε και τα τρία αυτά μπλογκ ...Είμαι βέβαιος ότι θα τα βρείτε ενδιαφέροντα. Αν πάλι έχετε κάποιο άλλο υπόψη σας που να σας αρέσει και θέλετε να το προτείνετε ως υποψήφιο, μεταβείτε τότε στους Λεξόφιλους  και προτείνετε το στα σχόλια. 

    Σε δεύτερη φάση όλα τα υποψήφια μπλογκ θα τεθούν σε ψηφοφορία και με αυτόν τον τρόπο θα επιλεγούν τα 100 καλύτερα του 2010. Σίγουρα μέσα από μια τέτοια διαδικασία θα γνωρίσετε παρά πολλά νέα μπλογκ που ασχολούνται με την γλωσσομάθεια και ίσως τέλος τέλος να αποφασίσετε να μάθετε μια νέα γλώσσα με τις νέες μεθόδους που προτείνονται ...

    Από την πλευρά θα ευχηθώ μόνον : Καλές εξερευνήσεις !

    Τρίτη 27 Απριλίου 2010

    Νέα εργαλεία για εκμάθηση γλωσσών II




    Συνεχίζοντας το προηγούμενο ποστ όπου είχα προτείνει μια νέα ιστοσελίδα για την εκμάθηση λέξεων θεωρώντας τες βασικά συστατικά για την ανάπτυξη της όποιας δεξιότητας πάνω σε μια ξένη γλώσσα , θα μιλήσω σήμερα για μια άλλη ιστοσελίδα που χρησιμοποιώ για να βελτιώσω την ικανότητα μου να γράφω σε άλλες γλώσσες. 
    Πρόκειται και πάλι για ένα Γιαπωνέζικο site με το αρκούντως ενδεικτικό όνομα Lang-8 , αν και όχι και τόσο αποκαλυπτικό γιατί ονομάζεται έτσι. Τουλάχιστον εγώ δεν έχω καταλάβει ακόμα.
    Η λειτουργία του βασίζεται στην ανταλλαγή όπως και σε πάμπολλα άλλα  site για εκμάθηση γλωσσών.  Αφού λοιπόν δημιουργήσεις έναν λογαριασμό (με σχετικά απλά βήματα), στην συνέχεια μπορείς να δημοσιεύεις σε ένα Journal τα κείμενα που προορίζεις για διόρθωση. Επιλέγεις την γλώσσα που θέλεις , γράφεις έναν τίτλο για το κείμενό σου 


    και στην συνέχεια το πληκτολογείς. Στην συνέχεια το αποθηκεύεις ή το δημοσιεύεις, όπως σε όλα τα editors των μπλογκ. Μόλις το κείμενο δημοσιευθεί, τότε αυτόματα θα εμφανιστεί ως μήνυμα στις σελίδες των χρηστών του Lang-8 που έχουν την γλώσσα αυτήν ως μητρική. Σε ένα σχετικά πολύ σύντομο διάστημα θα εμφανιστεί το κείμενό σας διορθωμένο. Δείτε ενδεικτικά ένα κείμενο που είχα ανεβάσει  στα ρώσικα :

    Ο διορθωτής μπορεί να ζητήσει επιπλέον διευκρινίσεις με μορφή σχολίων εάν κάποιες φράσεις δεν είναι αρκετά σαφείς ...Ενδεχομένως να ακολουθήσουν και άλλοι διορθωτές που να προσθέσουν την άποψή τους και γενικώς να υπάρξει μια συζήτηση που είναι σε κάθε περίπτωση χρήσιμη για το πως να γράψουμε καλύτερα στην γλώσσα που μας ενδιαφέρει.

    Έχοντας διορθωμένο το κείμενό σας δημοσιεύστέ το σε ένα μπλογκ. Βρείτε ένα θέμα που θα τραβήξει την προσοχή του ξενόγλωσσου κοινού σας και γράψτε για την φύση και τα μνημεία της χώρας μας ...ή προτάσεις για ωραία μέρη και φτηνές ενδεχομένως διακοπές...περί ανέμων και υδάτων, εν γένει οτιδήποτε. Δεν έχει σημασία, γιατί χωρίς να το καταλάβετε επικοινωνείτε ήδη με κάποιους ανθρώπους κάνοντας χρήση  μιας  γλώσσας  που μέχρι πριν από λίγα λεπτά δεν χρησιμοποιούσατε καν. Κι αν είστε καχύποπτοι κάνε μόνο μια δοκιμή ...εκτός κι αν το θεωρείτε χάσιμο χρόνου....

    Σε κάθε περίπτωση το να αφιερώσει κάποιος μισή ώρα από τον ελεύθερο χρόνο του ημερησίως (ίσως και λιγότερο) για να μάθει μια ξένη γλώσσα που αγαπά θεωρώ ότι είναι άκρως ανταποδοτικό....κι ίσως αποδειχθεί και πολλαπλά ωφέλιμο.

    Κυριακή 25 Απριλίου 2010

    Te voglio bene assai ma tanto tanto bene sai


    LYRICS 
    Qui dove il mare luccica e tira forte il vento
    Su una vecchia terrazza davanti al golfo di Surriento
    Un uomo abbraccia una ragazza dopo che aveva pianto
    Poi si schiarisce la voce e ricomincia il canto

    Te voglio bene assai ma tanto tanto bene sai
    E una catena ormai che scioglie il sangue dint'e vene sai

    Vide le luci in mezzo al mare penso alle notti la in America
    Ma erano solo le lampare e la bianca scia di un'elica
    Guardo negli occhi la ragazza quegli occhi verdi come il mare
    Poi all'improvviso usci una lacrima e lui credette di affogare

    Te voglio bene assai ma tanto tanto bene sai
    E una catena ormai che scioglie il sangue dint'e vene sai

    Ma due occhi che ti guardano cosi vicini e veri
    Ti fan scordare le parole confondono i pensieri

    Te voglio bene assai ma tanto tanto bene sai
    E una catena ormai che scioglie il sangue dint'e vene sai

    Te voglio bene assai ma tanto tanto bene sai
    E una catena ormai che scioglie il sangue dint'e vene sai

    Ακούστε την υπέροχη φωνή του Αντρέα Μποτσέλλι και διαβάστε παράλληλα και τους στίχους του πολυτραγουδισμένου αυτού τραγουδιού του Καρούζο. Οι ξενές γλώσσες είναι μέσα στην ζωή μας, περπατούν δίπλα μας και ζητούν να τις ακούσουμε και να δώσουμε λίγη από την προσοχή μας. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε τι λέει αυτό το τραγούδι ακόμα και αν δεν γνωρίζουμε λέξη από Ιταλικά ...Στο τέλος τέλος δοκιμάστε τον μεταφραστή της Google ..θα σας δώσει μια κακή μετάφραση  που θα είναι όμως καλύτερη από το τίποτε. Το ίντερνετ είναι σήμερα σύμμαχος μας και μας παρέχει εργαλεία τα οποία δεν μπορούσαμε να φανταστούμε κάν ότι θα είχαμε στα χέρια μας λίγα χρόνια πριν. Η εξοικείωση με μια ξένη γλώσσα  μπορεί να είναι μικρά μικρά βηματάκια που γίνονται κάθε μέρα....

    Καλή ακρόαση......

    Σάββατο 24 Απριλίου 2010

    Οι λέξεις είναι η πρώτη ύλη σας....



    Στο προηγούμενο σύντομο ποστ μου ξεκίνησα να μιλάω για κάποια νέα εργαλεία εκμάθησης ξένων γλωσσών.  Κι αυτό που πρότεινα για αρχή δεν ήταν παρά  η εκμάθηση νέων λέξεων της γλώσσας που σκοπεύετε να μάθετε.  Φαίνεται βέβαια απλό έως απλοϊκό, αλλά οι λέξεις αποτελούν την συγκολλητική εκείνη ουσία των φράσεων και στην συνέχεια των προτάσεων που είναι απαραίτητες για να μιλήσουμε. Όπως οι φθόγγοι είναι με την σειρά τους τα βασικά στοιχεία με τα οποία χτίζουμε τις λέξεις μας. 

    Είναι σημαντικό λοιπόν για να κάνουμε μια καλή αρχή στην γλώσσα που μαθαίνουμε να έχουμε στην φαρέτρα μας τουλάχιστον ένα απόθεμα ξένων τις οποίες να μπορούμε να προφέρουμε , να γράψουμε και να κατανοήσουμε. Ξεκινώντας απο αυτές θα μπορέσουμε πιο εύκολα να αποκωδικοποίησουμε τους κανόνες σχηματισμού των φράσεων και στην συνέχεια να φτάσουμε στην σύνταξη και την γραμματική.

    Γενικότερα έχω καλλιεργήσει την πεποίθηση ότι  η εμμονή  στην γραμματική και το συντακτικό, στο διάστημα που μαθαίνουμε μια γλώσσα,  δεν προσφέρουν πολλά στις βασικές δεξιότητες για την  απόκτηση  ευχέρειας. Η καλύτερη απόδειξη γι΄αυτό  είναι  ότι τα παιδιά μαθαίνουν τη γλώσσα των γονιών τους πάντα χωρίς να διδάσκονται τους κανόνες...Είναι γι'αυτά μια φυσική διαδικασία την οποία πρέπει να ακολουθήσουμε  και ως μεγαλύτεροι προκειμένου να αποβάλλουμε την διστακτικότητα και την αδράνεια με την οποία συνηθίζουμε να προσεγγίζουμε μια γλώσσα.

    Διαλέξτε, ή έχετε ήδη διαλέξει, λοιπόν μια γλώσσα που σας αρέσει ....Τα κριτήρια μπορεί να είναι πολλά και ποικίλα. Από την αγάπη για την λογοτεχνία που έχει γραφτεί σε μια γλώσσα , μέχρι το συναισθηματικό δέσιμο με ένα πρόσωπο που μιλά την γλώσσα για την οποία ενδιαφέρομαστε. Ή ακόμα ακόμα λόγοι πρακτικοί, αν πρόκειται να ζήσουμε στη χώρα, της οποίας τη γλώσσα θέλουμε να μάθουμε. Η ευχερής και άνετη χρήση μιας ξένης γλώσσας είναι ένα από τα πολυτιμότερα ταλέντα που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. 

    Προσωπικά θαυμάζω, μεταξύ άλλων, τους ανθρώπους που είναι πολύγλωσσοι. Σε κάποιους αυτό το δώρο μπορεί να χαρίζεται από την παιδική τους ηλικία, αν μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλουν "συγχρονικής διγλωσσίας"(αν μπορούμε να το πούμε έτσι), και με αυτό τον τρόπο μαθαίνουν να χρησιμοποιούν 2 γλώσσες ταυτόχρονα. Για τους υπόλοιπους αυτή η ικανότητα θα πρέπει να αποκτηθεί με προσπάθεια, μια προσπάθεια όμως που όταν έχει αποτελέσματα αξίζει τον κόπο.

    Πρόσφατα προμηθεύτηκα ένα βιβλίο σχετικά με την ιστορία της Kato Lomb, ουγγαρέζας πολύγλωσσου,  που κατάφερε να μιλά δεκαέξι γλώσσες, αν και αρχικά είχε σπουδάσει φυσικοχημεία, ενώ υπήρξε και μια από τις πρώτες  ταυτόχρονες διερμηνείς (simultaneous interpreters). 


    Αν σας αρέσουν οι γλώσσες και η γλωσσομάθεια, τότε σίγουρα το βιβλίο της Kato Lomb θα σας φανεί ενδιαφέρον από πολλές απόψεις. Για όσους γνωρίζουν αγγλικά μπορούν  να το βρουν  εδώ.  

    Επειδή ο ίδιος το διαβάζω ακόμα σκέφτομαι να κάνω μια μικρή παρουσίαση μόλις ολοκληρώσω την ανάγνωσή μου.




    Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

    Κάποια νέα εργαλεία για εκμάθηση γλωσσών I



    Η εταιρεία Cerego που έχει έδρα της το Τόκιο της Ιαπωνίας δημιούργησε ένα νέο εργαλείο εκμάθησης.  Το όνομα αυτού του πραγματικά χρήσιμου ιστότοπου είναι  Smart.fm και το χρησιμοποιώ πολύ συχνά για να μαθαίνω Ιταλικές λέξεις.  Πρόκειται για επαναλήψεις με  flashcards , άσκησεις με υπαγόρευση κειμένου και επίσης ακρόαση της αυθεντικής προφοράς των λέξεων  που μαθαίνεις.  Στην σελίδα αυτή μπορεί να εγγραφεί κάποιος με τον λογαριασμό που έχει στο  Facebook ή το  Google και έχεις την δυνατότητα να δημιουργήσει κάποιος τις δικές του κάρτες. Η όλη σύλληψη του πράγματος βασίζεται σε έρευνα πάνω στην γνωσιακή επιστήμη και την νευροεπιστήμη, αλλά μπορείτε να ανατρέξετε για όλα αυτά στο  Smart.fm blog.  Όλες οι εφαρμογές που χρησιμοποίησα μέχρι τώρα ήταν εντελώς δωρεάν.



    Η μέχρι τώρα εμπειρία μου από την εκμάθηση των Ιταλικών είναι αρκετά θετική και διασκεδαστική. Μπορεί με αυτόν τον τρόπο κάποιος να αποθηκεύσει στην μνήμη του ένα απόθεμα 1000 λέξεων, πράγμα καθόλου άσχημο όταν αρχίζεις να μελετάς μια νέα γλώσσα.  Βέβαια , η  εκμάθηση μιας γλώσσας δεν είναι μόνο να μάθουμε τις λέξεις. Αλλά, χωρίς να γνωρίζεις λεξιλόγιο δεν έχει νόημα να κάνεις οτιδήποτε άλλο...Οι γραμματικοί κανόνες , η ευχέρεια στην ομιλία , καθώς και η σωστή χρήση του γραπτού λόγου ακολουθούν. 

    Για όλα τα παραπάνω υπάρχουν σήμερα εργαλεία στο ιντερνέτ για να μπορέσουμε σχετικά σύντομα να αποκτήσουμε μια βασική ευχέρεια σε μια γλώσσα της επιλογής μας ...Σύντομα , απλά και χωρίς να ξοδευτούμε το κυριότερο...

    Μέχρι τώρα , από την εμπειρία  μου , οι ορθόδοξοι μέθοδοι εκμάθησης των γλωσσών δεν μου φαίνονται τόσο αποδοτικές. Ξοδεύουμε πολλά χρήματα και χρόνο για να μάθουμε τελικά ελάχιστα. Ξέρω ανθρώπους που έχουν κάνει 10 χρόνια αγγλικά , έχουν πάρει το Proficiency, αλλά παρόλα αυτά ούτε μιλούν με ευχέρεια, ούτε μπορείς να πεις ότι κατέχουν την γλώσσα...Πρόκειται για τραγικές καταστάσεις που τους μόνους που ευνοούν είναι τους διάφορους οργανισμούς που εκμεταλλεύονται τους  αμφίβολης έτσι και αλλιώς σημασίας τίτλους  πιστοποίησης (που σύμφωνα με ευρωπαϊκό πλαίσιο αναφοράς είναι 6 , δηλαδή από Α1 έως C2). Πρόκειται απλά για βιομηχανία εξετάσεων που χορηγεί χαρτιά ...Την γλώσσα στο τέλος θα την μάθεις όταν θα βρεθείς στην αντίστοιχη χώρα ή με φυσικούς ομιλητές αυτής της γλώσσας ....Όλα τ' άλλα ξέρουμε ότι είναι απλώς εμπόριο. 

    Σε περίπτωση όμως που ενδιαφέρεστε να ξεκινήσετε να μαθαίνετε μια νέα ξένη γλώσσα με τους δικούς σας ρυθμούς και για λόγους που ανάγονται περισσότερο στο ενδιαφέρον σας γι'αυτήν παρά σε κάποιο άλλο κίνητρο, σας διαβεβαιώνω ότι υπάρχει τρόπος να το κάνετε ...

    Σε επόμενα ποστ θα εξηγήσω πως αυτό μπορεί να γίνει...

    Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

    Δέκα λόγοι γιατί τα Ισπανικά είναι η καλύτερη επιλογή για πρώτη ξένη γλώσσα

    Το κείμενο που ακολουθεί είναι στο μεγαλύτερο του μέρος μετάφραση   από το ομότιτλο πόστ από το  blog του Yearglot. Σε προηγούμενο άρθρο μου είχα επιχειρηματολογήσει υπέρ της εκμάθησης της τεχνητής γλώσσας Εσπεράντο απαριθμώντας μια σειρά από πλεονεκτήματα μιας τέτοιας επιλογής. Το παρακάτω άρθρο μας εξηγεί γιατί ως   επιλογή μας για  πρώτη ξένη γλώσσα θα μπορούσαν  να είναι τα Ισπανικά.  


    Αν θέλεις να μάθεις μια ξένη γλώσσα αλλά δεν ξέρεις ακόμα ποιά  ή αν θέλεις να μάθεις μια σειρά από  γλώσσες  και δεν ξέρεις από ποιά να ξεκινήσεις. Ή εάν  τέλος τέλος νομίζεις ότι η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας είναι κάτι πολύ δύσκολο και θέλεις κάτι που να είναι πιο εύκολο, τότε τα Ισπανικά είναι απολύτως  η καλύτερη επιλογή. Εξηγούμαι γιατί:
    1. Η ισπανική γραμματική είναι σχετικά εύκολη, πάντως δεν είναι πολύ  δυσκολότερη από την Αγγλική.  Σαφώς τα επίθετα ακολουθούν τα ουσιαστικά και υπάρχουν πολύ περισσότερες εγκλίσεις στα ρήματα, αλλά η σύνταξη μιας πρότασης στα Ισπανικά λειτουργεί σχεδόν με τον ίδιο τρόπο όπως στα Αγγλικά (για τους γνώστες ήδη των  Αγγλικών).
    2. Οι λατινικές ρίζες των Ισπανικών ανταποκρίνονται σε αυτές των άλλων ρομανικών γλωσσών. Πολλές λέξεις θα είναι εύκολες στην εκμάθηση, απλώς επειδή η ετυμολογία τους θα είναι εύκολα αναγνωρίσιμη, όπως για παράδειγμα η λέξη  la mano που μπορούμε να αναγνωρίσουμε λ.χ. από το  “manual” που χρησιμοποιείται και στα ελληνικά ως δάνειο.
    3. Η κατανόηση των Ισπανικών θα προσδώσει  μια καλύτερη κατανόηση της Λατινικής και των επιδράσεών της σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες. Συχνά, θα διασαφήσει πολλούς δυσνόητους όρους της ιατρικής και της βιολογίας. Επίσης η μελέτη της γραμματικής μιας άλλης γλώσσας σου δίνει πάντα μια καλύτερη κατανόηση της δικής σου γλώσσας.
    4. Σε αντίθεση με  τις άλλες γλώσσες, στα Ισπανικά παρατηρούμε ελάχιστες εξαιρέσεις. Υπάρχουν πολύ λίγα ανώμαλα ρήματα, με τα περισσότερα να κλίνονται σύμφωνα με τον κανόνα. Υπάρχουν ελάχιστα ουσιαστικά όπου το άρθρο δεν καθορίζει την κατάληξη του ουσιαστικού  (όπως το  la mano), με τα περισσότερα όμως  κι εδώ να ακολουθούν τον κανόνα.
    5. Τα ισπανικά είναι  100% φωνητική γλώσσα. Οι λέξεις προφέρονται ακριβώς όπως γράφονται και γράφονται ακριβώς όπως προφέρονται. Όταν μαθαίνεις μια ξένη γλώσσα αυτό είναι το πολυτιμότερο που μπορείς να έχεις.
    6. Στις ΗΠΑ, πολλές δουλειές δημιουργούνται κυρίως από Ισπανόφωνους και η γνώση της ισπανικής μπορεί να είναι εκείνο το  προσόν  που θα σου δώσει μια εργασιακή ευκαιρία ή να κερδίσεις κάποιον άλλον ηγετικό ρόλο σε μια δουλειά. Και για πολλές άλλες δουλειές, όπως ένα νοσοκομείο ή έναν αστυνομικό τμήμα, μπορεί να είναι ένα βασικό επαγγελματικό πλεονέκτημα.
    7. Υπάρχει μια πληθώρα από καλές ταινίες, βιβλία, και μουσική διαθέσιμη στην Ισπανική γλώσσα τόσο για εκμάθηση όσο και για πρακτική (εφόσον θέλεις να απολαύσεις μια ταινία ή μια τηλεοπτική σειρά χωρίς υποτίτλους).
    8. Υπάρχουν επίσης πολλοί θαυμάσιοι ταξιδιωτικοί προορισμοί στον Ισπανόφωνο κόσμο τους οποίους θα μπορείς να επισκεφθείς με αυτοπεποίθηση, χωρίς την ανάγκη για μεταφραστή ή ξεναγό. Μπορεί βέβαια κάποιος να ταξιδεύει χωρίς να μιλά μια ξένη γλώσσα, αλλά η ικανότητα να επικοινωνείς στην γλώσσα της χώρας προορισμού σου είναι ανεκτίμητη.
    9. Αν και οι ομιλητές της Μανδαρινικής παγκοσμίως ξεπερνούν σε αριθμό του Ισπανόφωνους, οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται στην Κίνα. Οι Ισπανόφωνοι, εντούτοις, μπορούν να εντοπιστούν σε όλον  τον κόσμο. Με εξαίρεση τον Καναδά, τα Ισπανικά είναι  είτε η πρώτη είτε η δεύτερη γλώσσα  σε κάθε χώρα τόσο της Βορείου όσο και της Νοτίου Αμερικής – και αυτή ήδη είναι μια ήπειρος, χωρίς καν να υπολογίζουμε την Ισπανία! Επομένως οι πιθανότητες να συναντήσεις κάποιον για να χρησιμοποιήσεις τα Ισπανικά σου είναι αρκετά μεγάλες.
    10. Μαθαίνοντας Ισπανικά θα πειστείς ότι μπορείς τελικά να μάθεις μια ξένη γλώσσα, και ίσως σου δώσει την αυτοπεποίθηση να δοκιμάσεις την τύχη σου σε μια άλλη δυσκολότερη!


    Υ.Γ. Ο χάρτης προέρχεται από το Wikimedia και διαμένεται υπό την άδεια ελεύθερης τεκμηρίωσης GNU. 




    Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

    Ένα κείμενο στα Εσπεράντο ...



    Βρήκα αυτό το κείμενο στο Εσπεράντο Μπλογκ .  Το έγραψε ένας νέος μπλογκέρ , ο Senpage σε δύο γλώσσες - Εσπεράντο και Αγγλικά.

    Έσιαξα στα γρήγορα μια μετάφραση  από τα Αγγλικά, που ακολουθεί.  Παραθέτω στο τέλος και το κείμενο στα Εσπεράντο:


    Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

    Η επανάληψη σκοτώνει (ή μια μέρα στην Επιπεδούπολη)....

    Δημιουργός : Xiong Chiamiov
    Wikimedia Commons 

    Το τηλέφωνο κουδούνισε ενοχλητικά και ο Θάνος έτρεξε να το σηκώσει. Τον είχαν καλέσει για άλλη μια φορά από τον “Επιστημονικό Σύλλογο για την καταπολέμηση της Πολυφαγίας”. Αυτήν την φορά ήταν για μια εκδήλωση που θα γινόταν στο κτίριο του Ιατρικού Συλλόγου. Ο ίδιος ο Πρόεδρος τον είχε πάρει, όμως ο Θάνος έκανε και πάλι τον πολυάσχολο και εν τέλει δεν έδωσε μια θετική απάντηση για το αν θα παραστεί ή όχι. Είπε μόνον:
    -Μπορεί να περάσω
    -Πρέπει να έρθεις οπωσδήποτε, του είπε τότε ο Πρόεδρος. Είσαι από τα ιστορικά μέλη του συλλόγου μας.


    Η τελευταία φράση - “ιστορικά μέλη του συλλόγου μας” - κουδούνισε κάπως παράξενα μέσα στα αυτιά του Θ. Στο τέλος κατάφερε να προφέρει:
      -Καλά θα προσπαθήσω .....για να μπορέσει να ξεφύγει από τον φορτικό συνομιλητή.

    Χρόνια και χρόνια ο Θάνος είχε ασχοληθεί με τα κοινά και τον εθελοντισμό. Στο περιβάλλον που είχε μεγαλώσει το να προσφέρεις στους διπλανούς θεωρούνταν όχι μόνον μια καλή πράξη , αλλά και υποχρέωση. 
    Ο Θάνος από παιδί όφειλε να κάνει κάποια πράγματα που το περιβάλλον του θεωρούσε αυτονόητα, όπως το να παραχωρεί την θέση του σε ηλικιωμένους  ή έγκυες γυναίκες στα μέσα μαζικής μεταφοράς και να συμμετέχει στα προγράμματα εθελοντικής εργασίας του σχολείου του. 
    Καθώς μεγάλωνε συνέχισε την εθελοντική του δραστηριότητα όπου μπορούσε. Πριν κάνα χρόνο περίπου όμως ο Θάνος αποστασιοποιήθηκε εντελώς από όλα αυτά. Κι ενώ στον “Επιστημονικό σύλλογο για την καταπολέμηση της Πολυφαγίας” είχε μια συνεχή προσφορά πάνω από 2 χρόνια, διοργανώνοντας μια σειρά από εκδηλώσεις , έως και ένα Συνέδριο ....σε ανύποπτο χρόνο απήυδησε από όλα αυτά και αποσύρθηκε από την θέση του Γραμματέα του Δ.Σ. που μέχρι τότε κατείχε. 
    Αφού τελείωσε την σύντομη συνομιλία που είχε με τον Πρόεδρο, ο Θάνος ντύθηκε με γρήγορες κινήσεις και βγήκε βιαστικά από το σπίτι του. Είχε σε 20 λεπτά να επισκεφτεί τον οδοντίατρό του για να ολοκληρώσει κάποιο σφράγισμα που εκκρεμούσε από την περασμένη εβδομάδα. Έπρεπε λοιπόν να βιαστεί γιατί η κυκλοφορία στην πόλη ήταν εκείνη την ώρα ιδαίτερα αυξημένη.

    Η “Επιπεδούπολη” ήταν μια μεσαίου μεγέθους πόλη για τα δεδομένα της χώρας του. Χαρακτηριστική για την επίπεδη επιφάνειά της και την απουσία κλίσεων του εδάφους (λόφων ή βουνών) , η πόλη πήρε το όνομά της από την μορφολογία του εδάφους της.

    Αν και μεσαίου μεγέθους , ήταν μια πόλη με δυναμική ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, όπως βέβαια είχε καθιερωθεί να χρησιμοποιείται ο όρος ανάπτυξη στη καθημερινότητα ( πληθυσμιακή αύξηση , έντονη οικοδομική δραστηριότητα και αύξηση της κατανάλωσης σε όλους τους τομείς, άνοδος των τιμών των ακινήτων, πληθώρα καφετεριών και ταβερνείων ...κλπ). Ένα πολύβουο και πολύχρωμο πλήθος κατέκλυζε το κέντρο της πόλης τα απογεύματα επιδιδόμενο σε κάθε είδους αγορές στα νέα και πολυώροφα εμπορικά καταστήματα πολυεθνικής προέλευσης που είχαν φυτρώσει σαν μανιτάρια το ένα πίσω από το άλλο.

    Ο Θάνος πέρασε σκοντάφτοντας πάνω στα τραπεζάκια που είχαν απλώσει οι καφετεριούχοι προκειμένου να υποδεχθούν την άπληστη πελατεία τους. Τα καρεκλοκαθίσματα καταλάμβαναν σχεδόν όλον τον χώρο του πεζοδρόμου. Ο συνωστιμός αυτός του προκαλούσε πονοκέφαλο και ταχυπαλμία, τώρα όμως είχε να βιαστεί για να φτάσει στο προορισμό του.

    Έχοντας φτάσει στο σαλονάκι του οδοντιατρείου πήρε στα χέρια του την τοπική εφημερίδα για σκοτώσει την ώρα του. Η ειδησεογραφία της τοπικής κοινωνίας ήταν αναμενόμενη όπως κάθε άλλη φορά. Τι είπε ο Δήμαρχος, πως απάντησε σε αυτόν ο Νομάρχης, ένα τροχαίο ατύχημα στο 2ο χλμ προς το Καρπουζοχώρι με ένα μοτοσυκλετιστή να αφήνει την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο (οδηγούσε χωρίς κράνος), η χορήγηση της επιδότησης στους αγελαδοτρόφους και τέλος η απάντηση του Προέδρου των Δικολάβων στο γνωστό θέμα της προμήθειας ποσοστού επί των πωλήσεων των λαχείων. Εκεί βέβαια υπήρχε μια διαμάχη με τον Πρόεδρο των Λαχειοπωλών, το θέμα όμως έκλεισε πολιστιμένα και ευπρεπώς , με την παροχή εξηγήσεων εκατέρωθεν. Στην στήλη με τα Ιατρικά Νέα ο Θάνος πρόσεξε την καταχώριση για την εκδήλωση του “Συλλόγου για την καταπολέμηση της πολυφαγίας” με θέμα “Η πολυδιάστατη δίαιτα”.

    Χασμουρήθηκε βαριεστημένα. Ήταν σαν να διάβαζε την χθεσινή ή προχθεσινή εφημερίδα ...Τον τελευταίο καιρό δεν έβλεπε καμία διαφορά. Ήταν σαν να έβλεπε το ίδιο σίριαλ για πολλοστή φορά.

    Μετά από 40 λεπτά έβγαινε από το οδοντιατρείο και κατευθύνθηκε προς το σπίτι του. Έπρεπε να διασχίσει την πλατεία Διοικητηρίου και να φτάσει στο πάρκο με τα Πλατάνια, όπου είχε παρκάρει το αυτοκίνητό του. Ήταν αδύνατο να βρει κανείς θέση στάθμευσης στο κέντρο της πόλης. 
    Ένα παχύ στρώμα υγρασίας κατέβαινε από την ατμόσφαιρα, ενώ μέσα από τα καφενεία αναδύονταν μια ξινή μυρωδιά ανάκατη με τσιγαρίλα. Κάποιοι πίναν ακόμα το τελευταίο τους τσιπουράκι, αν και οι μεθυσμένοι πολλαπλασιάζονταν τραγικά μέσα σ'αυτή την πόλη.

    Η επανάληψη σκοτώνει , σκέφτηκε ο Θάνος και έστριψε το διακόπτη για να πάρει μπρος το αυτοκίνητο.



    Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

    Πολωνοί στην Αϊτή στις αρχές του 19ου αιώνα...


    Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια μετάφραση από ένα μπλογκ στα Εσπεράντο του Luphundo (ενός Πολωνού εσπεραντιστή) και αφορά μια ιστορία παρόμοια με αυτήν της σχέσης της Ελλάδας με την Αϊτή. Αναφέρεται σε μια εποχή που η Πολωνία βρίσκονταν σε συμμαχία με  τον Ναπολέοντα , ο οποίος είχε δημιουργήσει αργότερα ένα κρατικό μόρφωμα με το όνομα Δουκάτο της Βαρσοβίας (αναφέρεται και ως Μεγάλο Δουκάτο της Βαρσοβίας).  Για όσους θέλουν να δούνε το κείμενο στα Εσπεράντο μπορούν τα βρούν στο Ipernity.  Στην συνέχεια σας παραθέτω την μετάφραση μετά από άδεια του συγγραφέα: 


    Κάπου 70 χιλιόμετρα ανατολικά του Πορτοπρένς βρίσκεται το χωριό Καζάλε , όπου μπορεί κάποιος να εντοπίσει ίχνη Πολωνών , που ήλθαν  στην Αϊτή στις αρχές του 19ου αιώνα. Ποιοί ήταν αυτοί; Επρόκειτο για στρατιώτες , ήταν γύρω στις 6000 χιλιάδες,  Πολωνοί που είχαν σταλεί στην Αϊτή ( τότε ακόμα ονομαζόταν Σάντο Ντομίνγκο).  Ο Ναπολέων Βοναπάρτης θέλησε οι Πολωνοί να καταστείλουν την εξέγερση των εκεί νέγρων κατοίκων. Οι πρώην δούλοι ήθελαν την ελευθερία τους και οι Πολωνοί πολεμούσαν εναντίον τους χωρίς την θέλησή τους. Η πατρίδα τους ήταν τεμαχισμένη ανάμεση σε τρεις ύαινες : την Ρωσία , την Αυστρία και την Πρωσία.

    Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

    Κερνάμε μπύρες !!!



    Είμαι σε διακοπές  τον Αύγουστο του 2004 πρέπει να είναι , γιατί θυμάμαι που η Ελλάδα έχει πάρει το Μουντιάλ . Η χώρα έχει κάνει  και Ολυμπιακούς αγώνες και όλοι είναι λίγο πολύ στα χάι τους , εκτός από μένα που δεν καταλαβαίνω το γιατί. Έχω φύγει από την δουλειά μου με άδεια και περνάω μια εβδομάδα στο 2ο πόδι της Πελοπονήσου με βάση κάπου κοντά στο Γύθειο και εξορμήσεις στους ξερότοπους της Μάνης. Όλα είναι καλά , αφού απολαμβάνω την θάλασσα , το τοπίο , πότε  με  παρέα και πότε πάλι μόνος μου. Αλλά δε με ενοχλεί.
    Έχοντας βαρεθεί μετά από μια εβδομάδα στο ίδιο μέρος αποφασίζω να φύγω , αλλά την τελευταία στιγμή αποφασίζω να επισκεφθώ την Ελαφόνησο, το γνωστό chill out προορισμό πολλών κατοίκων των Αθηνών και όχι μόνο. Ακολουθώ μια χαλαρή διαδρομή από την παραλιακή χωρίς να βιάζομαι...Απόγευμα της ίδιας μέρας φτάνω στον προορισμό του και επιλέγω να στήσω την σκηνή μου στην πρώτη παραλία ...Τυχαίνει να είναι η πιο όμορφη του νησιού και η πιο κοσμοπλημμυρισμένη. Στήνω την σκηνή μου, τρώω κάτι και αφού περιμένω να ησυχάσει κάπως  ο τόπος  από τις μουσικές και τα πάρτυ που γίνονται στην παραλία πέφτω για ύπνο.
    Το πρωί ξυπνάω υπό τον εκκοφαντικό θόρυβο του heavy metal - άλλοι το λένε μουσική. Δικαίωμά τους !!! Μέχρι να συνέλθω από τον καταιγισμό  στο ακουστικό μου σύστημα ακούω να προστίθενται και συνομιλίες , γέλια ...Χαλάρωσε σκέφτομαι , η παραλία δεν είναι δικιά σου και επομένως έσω ψύχραιμος..και ετοιμάζομαι  περίεργος όν να δω περί τίνος και τινών πρόκειται.
    Με το που βγαίνω από την σκηνή αντικρύζω έναν κορυφαίο θέαμα. Δύο τύποι σε στυλ ο κοντός και ο ψηλός (Ντάλτον και Άβερελ ένα πράγμα) με θερινή εμφάνιση  ως αναμένονταν  καθιστοί σε σεζ λονγκ καρέκλες  σκηνοθέτη και μπροστά τραπεζάκι πλαστικό πτυσσόμενο με διάφορα πράγματα ακουμπισμένα επάνω , όπως λ.χ.  αθλητική εφημερίδα, σουγιά , κλειδιά κλπ...Δίπλα υπάρχει ένα μαύρο  ντουλαποειδές μαύρο cd player με κάτι μεγάλα ηχεία - σαν αυτά που κουβαλάνε οι μαύροι στην Αθήνα - και όντως ακούγεται  πολύ δυνατά ίσως μέχρι την άλλη άκρη της παραλίας.
    Εκεί που σκέφτομαι να ανοίξω το στόμα μου για να παραπονεθώ για την μουσική  και κάτι αρχίζω να λέω , ακούω τον κόντο να λέει
    -Κερνάμε μπύρες!!! Έλα κάτσε ...
    Ήταν πρωί ακόμα γύρω 9 και τα μάτια μου πρησμένα από τον ύπνο ...Τι μπύρες;
    Μπύρες σε κουτάκια μικρά σαν και αυτά που έπιναν και δίπλα στην σκηνή μια μεγάλη σακκούλα πλαστική πράσινη με πλαστικό δέσιμο από μέσα (αυτές οι ανθεκτικές για τα απορρίματα) γεμάτη με πάγο και όσες μπύρες μπορούσε να χωρέσει ντίνγκα.

    Αρνήθηκα ευγενικά και τους παρακάλεσα να χαμηλώσουν κάπως τον ήχο , μήπως μπορέσω να κοιμηθώ. Δεν κοιμήθηκα όμως και αντί γι'αυτό πήγα για μια βουτιά στην θάλασσα.
    Επιστρέφοντας στην σκηνή τους είδα να κάθονται με μια μεγάλη παρέα ...δεν ξέρω από που είχαν έρθει όλοι αυτοί οι τύποι και  όλες αυτές οι καρέκλες - μάλλον από αυτές που ανακυκλώνονταν προς χρήση στην παραλία ανάμεσα στους κατασκηνωτές (εννοείται το κάμπινγκ ελεύθερο με κυνήγημα από την αστυνομία , μηνύσεις και άλλα τινά)...Φυσικά και έπιναν μπύρες σχηματίζοντας με τα κουτάκια που είχαν μαζευτεί διάφορα σχέδια στην άμμο, εφάμιλλα με τις εικαστικές προτάσεις κάποιων μοντέρνων δημιουγών.
    Οι παρέες των προσκεκλημένων εναλλάσονταν η μια μετά την άλλη, ενώ το τσουβάλι είχε αρχίσει να αδειάζει ανησυχητικά από το περιεχομένο του και ο πάγος κόντευε να λιώσει. Προέκυπε το αγωνιώδες ερώτημα : Τί πίνουμε τώρα; (κατά το Τί κάνουμε του Λένιν).  Το δίδυμο άρχισε τις διαπραγματεύσεις για το ποιός θα πάει να φέρει το  επόμενο τσουβάλι ....Στην χώρα του νησιού , όπου μας υποδέχτηκε ο πιο χαμογελαστός μπακάλης (εμένα και τον ψηλό, γιατί προσφέρθηκα να του κάνω παρέα), πήραμε και τα τελευταία αποθέματα από την συγκεκριμένη μάρκα μπύρας ...το νησί είχε ξεμείνει μέχρι τον επόμενο ανεφοδιασμό. Γυρνώντας στην παραλία το πάρτι ξαναάρχισε και το σύνθημα επανήλθε : Κερνάμε μπύρες!!

    Δεν μπορώ να καταλάβω που τις βρίσκαμε τις αντοχές ...αφού κοντεύαμε να καταλήξουμε σαν εκείνους τους ναυαγούς του Οδυσσέα που την είχανε ακούσει όχι από το τραγούδι των σειρήνων , αλλά από τα μπυρόνια. Ο κοντός μάλιστα δεν είχε φύγει σχεδόν καθόλου από την σκηνή ...εκτός από μια φορά που είχαμε πάει για πρωινό στην χώρα , γιατί κάτι έπρεπε να φάμε .....Άλλωστε ομελέτα με μπύρα είναι ένας καλός συνδυασμός.

    Πέρασε ακόμα μια μέρα με μπυροποσίες , μπάρμπεκιου και νέες γνωρίμιες ...Στο τέλος το τρομερό δίδυμο των κεραστών αναχώρησε για Αθήνα. Έπρεπε να γυρίσουν στην δουλειά...Εγώ πάλι  θα  έπεστρεφα μετά από κανά δυό μέρες και στα δικά μου.  
    Όταν ανακαλώ στην μνήμη μου αυτές τις επεισοδιακές διακοπές σκέφτομαι ότι η όλη κατάσταση δεν ήταν ούτε για το αλκοόλ ούτε κάν για το  ξεφάντωμα. Αλλά η εκδοχή μιας απόλυτης χαλάρωσης αλά ελληνικά μέσα σε μια αυξομειούμενη παρέα που διαλύθηκε μέσα σε λίγες μέρες όπως είχε γεννηθεί, αφήνοντας πίσω  ένα πλαστικό τραπεζάκι και κάποιες σεζ λονγκ για τους επόμενους παραθεριστές.
    Στον δρόμο της επιστροφής έκανα ένα τηλέφωνο στον κοντό για να του πω ένα γεια...

    - Που είσαι , μου είπε
    - Φεύγω ..πάω για σπίτι
    - Και δεν έρχεσαι από εδώ μια βόλτα ...Έχω γεμίσει την κατάψυξη ..Κερνάω μπύρες!!

    Δεν πήγα και αυτή πρέπει να ήταν και η τελευταία μας επικοινωνία. Έκτοτε δεν ξαναήπια μπύρα από κουτάκι!!!


    Πηγή φωτογραφίας: Wikimedia Commons  
     Άδεια τεκμηρίωσης:  GNU Free Documentation License

    Δημοφιλέστερες αναρτήσεις

    google translate element

    google analytics