Πολωνοί στην Αϊτή στις αρχές του 19ου αιώνα...

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια μετάφραση από ένα μπλογκ στα Εσπεράντο του Luphundo (ενός Πολωνού εσπεραντιστή) και αφορά μια ιστορία παρόμοια με αυτήν της σχέσης της Ελλάδας με την Αϊτή. Αναφέρεται σε μια εποχή που η Πολωνία βρίσκονταν σε συμμαχία με  τον Ναπολέοντα , ο οποίος είχε δημιουργήσει αργότερα ένα κρατικό μόρφωμα με το όνομα Δουκάτο της Βαρσοβίας (αναφέρεται και ως Μεγάλο Δουκάτο της Βαρσοβίας).  Για όσους θέλουν να δούνε το κείμενο στα Εσπεράντο μπορούν τα βρούν στο Ipernity.  Στην συνέχεια σας παραθέτω την μετάφραση μετά από άδεια του συγγραφέα: 

Κάπου 70 χιλιόμετρα ανατολικά του Πορτοπρένς βρίσκεται το χωριό Καζάλε , όπου μπορεί κάποιος να εντοπίσει ίχνη Πολωνών , που ήλθαν  στην Αϊτή στις αρχές του 19ου αιώνα. Ποιοί ήταν αυτοί; Επρόκειτο για στρατιώτες , ήταν γύρω στις 6000 χιλιάδες,  Πολωνοί που είχαν σταλεί στην Αϊτή ( τότε ακόμα ονομαζόταν Σάντο Ντομίνγκο).  Ο Ναπολέων Βοναπάρτης θέλησε οι Πολωνοί να καταστείλουν την εξέγερση των εκεί νέγρων κατοίκων. Οι πρώην δούλοι ήθελαν την ελευθερία τους και οι Πολωνοί πολεμούσαν εναντίον τους χωρίς την θέλησή τους. Η πατρίδα τους ήταν τεμαχισμένη ανάμεση σε τρεις ύαινες : την Ρωσία , την Αυστρία και την Πρωσία.

Οι Γάλλοι με τον Στρατηγό ντε Ροσεντμπώ απαίτησαν από τους Πολωνούς να εκτελέσουν εκατοντάδες αιχμαλώτων Αϊτινών με λόγχες. Πολλοί από αυτούς ήταν ακόμα και δωδεκάχρονα παιδιά. Οι Πολωνοί αρνήθηκαν να εκτελέσουν την παράλογη αυτή εντολή. Και πολλοί Πολωνοί πολέμησαν στο πλευρό των Αϊτινών ενάντια στους Γάλλους. Τελικά οι Γάλλοι εκτοπίστηκαν και η  Αϊτή έγινε το δεύτερο κράτος μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες που αποτίναξαν την αποικιοκρατία. Πρόκειται για την μάχη κοντά στο Βερτιέρες στις 18 Οκτωβρίου 1803 , στην οποία οι Αϊτινοί κέρδισαν τους Γάλλους. Περίπου 150 Πολωνοί βοήθησαν στην νίκη των Αϊτινών.  Ο ηγέτης των Αϊτινών , στρατηγός  Ζαν Ζακ Νεσσαλίν  νίκησε τότε τον Γάλλο στρατηγό ντε Ροσεντμπώ.....(παραλείπεται μια φράση)...Από τότε στο Σύνταγμα της Αϊτής είχε γραφτεί ότι οποιοσδήποτε Πολωνός ερχόταν στην Αϊτή θα αποκτούσε αυτόματα πολιτικά δικαιώματα  στην χώρα.  Το μεγαλειώδες αυτό προνόμιο για τους Πολωνούς χάθηκε το 1974 , όταν η Πολωνία κέρδισε 7-0 την Αϊτή στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Γερμανίας.

Η ιστορία αυτή δείχνει καθαρά την αλληλεγγύη που υπήρχε στις αρχές του 19ου ανάμεσα σε λαούς που διεκδικούσαν τότε την ελευθερία τους. Δεν είναι καθόλου τυχαία η στάση των Αϊτινών αργότερα απέναντι στην Ελληνική Επανάσταση.


Επίσης καταδεικνύει τον ρόλο των Γάλλων , που μετά την δική τους  Επανάσταση , θέλησαν να εμφανιστούν ως απελευθερωτές των λαών στην Ευρώπη, φαίνεται όμως μόνον για να αποκομίσουν στραγητικά ωφέλη ενάντια στις μεγάλες δυνάμεις της εποχής τους. 


Τέλος ,  να μην ξεχνάμε και την προσφορά του ποδοσφαίρου στην συναδέλφωση των λαών.