Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Αναμνήσεις από μια περιήγηση μέσω της Εσπεράντο - μέρος 1ο



Κάποιοι ίσως απορούν για το πως μπορεί να ταξιδέψεις χωρίς χρήματα ή και με ελάχιστα. Αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι έχουν συνδέσει τις διακοπές και την περιήγηση με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα. Αλλά είναι πάντα έτσι;  

Ποιό είναι το φτηνότερο ταξίδι που μπορείς να κλείσεις μέσω tour operator. Προφανώς οι προσφορές εδώ είναι πάμπολλες και κάποιος που ξέρει να ψάχνει μπορεί να βρεί έναν φτηνό προορισμό για να περάσει 5 μέρες στο Παρίσι ή στην Πράγα ή σε οποιαδήποτε άλλη πρωτεύουσα της Ευρώπης. 


Και μιλάω για την Ευρώπη γιατί μόλις πριν λίγες μέρες γύρισα από ένα ταξίδι στην Πολωνία και στην Τσεχία. Δεν ήταν όμως ένα ταξίδι αυτού του είδους. Πέτυχα κι εγώ μια καλή τιμή για αεροπορικό εισιτήρια προς Βαρσοβία και τούμπαλιν. Εντούτοις το μυστικό δεν είναι μόνο με πόσα ταξιδεύεις, αλλά και πως ταξιδεύεις.

Εξηγούμαι όσον αφορά αυτό που θέλω να επισημάνω: Αν πραγματικά σε ενδιαφέρει η γλώσσα και η κουλτούρα των λαών που επισκέπτεσαι τότε το να επιλέξεις μια εκδρομή μέσω tour operator είναι σαν να θες να γνωρίσεις μια χώρα μέσα από τα ξενοδοχεία και τα μνημεία της. Οι άνθρωποι, η καθημερινότητά τους, το πως αντιλαμβάνονται τη ζωή τους, αυτό που προσδοκούν θα σου έχουν για πάντα ξεφύγει. 

Είναι δυνατόν να ταξιδέψεις με λίγα; Κι όμως είναι, κι όχι τόσο από διάθεση τσιγγουνιάς ή γιατί η κρίση σε έχει κτυπήσει κατακέφαλα, αλλά γιατί αυτό που αποκαλούμε διασκέδαση στη χώρα μας με τρόπο απλουστευτικό είναι για τους άλλους κάτι διαφορετικό. Κι αυτό είναι που έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις όταν συναναστρέφεσαι με ντόπιους και δεν ακολουθείς απλά μια αγέλη τουριστών με προκαθορισμένο δρομολόγιο. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ακολούθησα μια ξενάγηση. Δεν μου αρκούσε και την θεωρούσα ότι προσβάλλει την δική μου ικανότητα για να γνωρίσω το παραμικρό όχι ως μασημένη τροφή αλλά ως δική μου ανακάλυψη. 

Πως είναι λοιπόν κάποιος  να ταξιδέψει φτηνά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στερείται κάτι; Για μένα το ταξίδι σημαίνει ότι επισκέπτομαι ανθρώπους. Ότι τα μέρη, οι πόλεις, οι χώρες που επισκέπτομαι έχουν σημασία για μένα στο βαθμό που υπάρχουν εκεί κάποιοι άνθρωποι που θα συναντήσω. Πως όμως τυχαίνει να έχω γνωστούς στην Πολωνία και την Τσεχία. Δεν έχω την τύχη να μιλάω καμία από τις δύο αυτές γλώσσες αν και θα ήθελα να αποκτήσω μια ευχέρεια στην επικοινωνία στα Πολωνικά ή στα Τσέχικα αν και δεν είχα ποτέ σχέση με αυτές τις χώρες. Οι γνωριμίες μου αυτές οφείλονται καθαρά στο γεγονός ότι πριν από 3 χρόνια και έξι μήνες επέλεξα να μάθω (στην αρχή όχι και τόσο συνειδητά) Εσπεράντο με ότι αυτό σημαίνει.  Και στην αρχή φυσικά δεν ήξερα κι εγώ τι ακριβώς σημαίνει.  Ήξερα φυσικά ότι ήταν μια γλώσσα που πέτυχα γρήγορα ένα επίπεδο ευχέρειας, ότι ήταν ουδέτερη (κανένας δεν είχε πλεονέκτημα αφού δεν ήταν η μητρική κανενός ή σχεδόν έτσι), και ότι διαπνέονταν από μια απαράμιλλη ανθρωπιστική αντίληψη. Στην συνέχεια συμμετείχα σε Εσπεραντικές συναντήσεις όπου απέκτησα γρήγορα μια σχετική ευχέρεια στην ομιλία και αυτό με έκανε να αρχίσω να πειραματίζομαι περισσότερο με τη γλώσσα. 

Βέβαια δεν έλειπαν ποτέ η χλεύη και η περιφρόνηση  από ανθρώπους που έλεγαν ότι αυτή η γλώσσα δεν υπάρχει, ότι ήταν κάποτε και σήμερα δεν είναι ....και η μόνη απάντηση που μπορεί να υπάρξει σε αυτό είναι ότι αν η Εσπεράντο είναι παρελθόν και δεν υπάρχει τότε συνομιλεί με ένα βαμπίρ. Μοιάζω άραγε για βαμπίρ ;

Φωτογραφία από το Τάλιν τον Ιούνιο του 2008

Δημοφιλέστερες αναρτήσεις

google translate element

google analytics