Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Μια μικρή αποτίμηση της πορείας μου με τις γλώσσες που μαθαίνω...



Για όσους παρακολουθούν πιο επισταμένα αυτό εδώ το μπλογκ , θα ξέρουν σίγουρα την αδυναμία που έχω να μαθαίνω γλώσσες. Κι όπως τίποτε δεν είναι τυχαίο σ' αυτήν την ζωή , έτσι πιστεύω ότι συμβαίνει και με μένα....Δεν είναι από τύχη που αγαπώ να μαθαίνω ξένες γλώσσες...Η πρώτη ξένη γλώσσα που έμαθα ήταν τα ελληνικά και τα έμαθα από ανάγκη περισσότερο και όχι γιατί το διάλεξα. Έπρεπε να προσαρμοστώ ταχέως σε έναν νέο περιβάλλον. Δεν είχα άλλη επιλογή.
Ως παιδί επαναπατρισθέντων  γονιών από την Ρωσία, που στο σπίτι μας μιλούσαμε ελάχιστα τα ελληνικά μέχρι εκείνη την στιγμή, αναγκάστηκα να τα μάθω πολύ γρήγορα όμως μόλις πάτησαμε το πόδι μας σε ελληνικό έδαφος...Μέσα σε ένα εξάμηνο είχα αφομοιώσει την γλώσσα σε ηλικία εννέα ετών. Μιλούσα άνετα με τους συνομηλίκους μου και μπορούσα να παρακολουθώ τα βασικά στο σχολείο, που στο μεγαλύτερο μέρος τους μου φαινόταν αφόρητα βαρετά.....Αυτό είναι ζωντανή απόδειξη ότι κάποιος δεν χρειάζεται περισσότερο από ένα χρόνο για να μάθει μια γλώσσα, ιδίως αν ζει στην χώρα ενδιαφέροντος του.

Δημοφιλέστερες αναρτήσεις

google translate element

google analytics