Μιλήστε όσο μπορείτε περισσότερο, για να μιλήσετε καλύτερα

Έχει περάσει περισσότερο ένας μήνας ακριβώς από την τελευταία μου ανάρτηση και τα σχέδια μου με τα ρώσικα δεν είναι είναι ακριβώς στον δρόμο που θα ήθελα. Δεν προλαβαίνω να κάνω πολλά πράγματα, γιατί αφενός οι ώρες στην δουλειά μου είναι πολλές  και αφετέρου ασχολούμαι και με άλλα πράγματα που  με ενδιαφέρουν. Ένα απ'αυτά είναι ένα νέο εγχείρημα του Ιδρύματος Wikimedia που προσπαθώ να βάλω σε εφαρμογή. Πρόκειται ακόμα για δοκιμαστική  προσπάθεια που βρίσκεται στον Επωαστήρα, που είναι ένας ιστοχώρος απ' όπου περνούν όλα τα νέα γλωσσικά εγχειρήματα του Ιδρύματος.  Βασικά το πρότζεκτ που ασχολούμαι είναι τα Wikinews στην ελληνική  τους εκδοχή. Αν σε κάποιους από σας αρέσουν οι ειδήσεις και η όλη διαδικασία που συντάσσονται και φτάνουν ως αποτέλεσμα στους αναγνώστες είναι ενδιαφέρον να τις παρακολουθήσετε και να συνεισφέρετε ακόμα.  Ρίξτε εδώ μια ματιά στην κύρια σελίδα του δοκιμαστικού εγχειρήματος.

Η επανάληψη σκοτώνει (ή μια μέρα στην Επιπεδούπολη)....

Δημιουργός : Xiong Chiamiov
Wikimedia Commons 

Το τηλέφωνο κουδούνισε ενοχλητικά και ο Θάνος έτρεξε να το σηκώσει. Τον είχαν καλέσει για άλλη μια φορά από τον “Επιστημονικό Σύλλογο για την καταπολέμηση της Πολυφαγίας”. Αυτήν την φορά ήταν για μια εκδήλωση που θα γινόταν στο κτίριο του Ιατρικού Συλλόγου. Ο ίδιος ο Πρόεδρος τον είχε πάρει, όμως ο Θάνος έκανε και πάλι τον πολυάσχολο και εν τέλει δεν έδωσε μια θετική απάντηση για το αν θα παραστεί ή όχι. Είπε μόνον:

-Μπορεί να περάσω

-Πρέπει να έρθεις οπωσδήποτε, του είπε τότε ο Πρόεδρος. Είσαι από τα ιστορικά μέλη του συλλόγου μας.

Η τελευταία φράση - “ιστορικά μέλη του συλλόγου μας” - κουδούνισε κάπως παράξενα μέσα στα αυτιά του Θ. Στο τέλος κατάφερε να προφέρει:

-Καλά θα προσπαθήσω .....για να μπορέσει να ξεφύγει από τον φορτικό συνομιλητή.

Χρόνια και χρόνια ο Θάνος είχε ασχοληθεί με τα κοινά και τον εθελοντισμό. Στο περιβάλλον που είχε μεγαλώσει το να προσφέρεις στους διπλανούς θεωρούνταν όχι μόνον μια καλή πράξη , αλλά και υποχρέωση. 

Ο Θάνος από παιδί όφειλε να κάνει κάποια πράγματα που το περιβάλλον του θεωρούσε αυτονόητα, όπως το να παραχωρεί την θέση του σε ηλικιωμένους  ή έγκυες γυναίκες στα μέσα μαζικής μεταφοράς και να συμμετέχει στα προγράμματα εθελοντικής εργασίας του σχολείου του. 

Καθώς μεγάλωνε συνέχισε την εθελοντική του δραστηριότητα όπου μπορούσε. Πριν κάνα χρόνο περίπου όμως ο Θάνος αποστασιοποιήθηκε εντελώς από όλα αυτά. Κι ενώ στον “Επιστημονικό σύλλογο για την καταπολέμηση της Πολυφαγίας” είχε μια συνεχή προσφορά πάνω από 2 χρόνια, διοργανώνοντας μια σειρά από εκδηλώσεις , έως και ένα Συνέδριο ....σε ανύποπτο χρόνο απήυδησε από όλα αυτά και αποσύρθηκε από την θέση του Γραμματέα του Δ.Σ. που μέχρι τότε κατείχε. 

Αφού τελείωσε την σύντομη συνομιλία που είχε με τον Πρόεδρο, ο Θάνος ντύθηκε με γρήγορες κινήσεις και βγήκε βιαστικά από το σπίτι του. Είχε σε 20 λεπτά να επισκεφτεί τον οδοντίατρό του για να ολοκληρώσει κάποιο σφράγισμα που εκκρεμούσε από την περασμένη εβδομάδα. Έπρεπε λοιπόν να βιαστεί γιατί η κυκλοφορία στην πόλη ήταν εκείνη την ώρα ιδαίτερα αυξημένη.

Η “Επιπεδούπολη” ήταν μια μεσαίου μεγέθους πόλη για τα δεδομένα της χώρας του. Χαρακτηριστική για την επίπεδη επιφάνειά της και την απουσία κλίσεων του εδάφους (λόφων ή βουνών) , η πόλη πήρε το όνομά της από την μορφολογία του εδάφους της.

Αν και μεσαίου μεγέθους , ήταν μια πόλη με δυναμική ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, όπως βέβαια είχε καθιερωθεί να χρησιμοποιείται ο όρος ανάπτυξη στη καθημερινότητα ( πληθυσμιακή αύξηση , έντονη οικοδομική δραστηριότητα και αύξηση της κατανάλωσης σε όλους τους τομείς, άνοδος των τιμών των ακινήτων, πληθώρα καφετεριών και ταβερνείων ...κλπ). Ένα πολύβουο και πολύχρωμο πλήθος κατέκλυζε το κέντρο της πόλης τα απογεύματα επιδιδόμενο σε κάθε είδους αγορές στα νέα και πολυώροφα εμπορικά καταστήματα πολυεθνικής προέλευσης που είχαν φυτρώσει σαν μανιτάρια το ένα πίσω από το άλλο.

Ο Θάνος πέρασε σκοντάφτοντας πάνω στα τραπεζάκια που είχαν απλώσει οι καφετεριούχοι προκειμένου να υποδεχθούν την άπληστη πελατεία τους. Τα καρεκλοκαθίσματα καταλάμβαναν σχεδόν όλον τον χώρο του πεζοδρόμου. Ο συνωστιμός αυτός του προκαλούσε πονοκέφαλο και ταχυπαλμία, τώρα όμως είχε να βιαστεί για να φτάσει στο προορισμό του.

Έχοντας φτάσει στο σαλονάκι του οδοντιατρείου πήρε στα χέρια του την τοπική εφημερίδα για σκοτώσει την ώρα του. Η ειδησεογραφία της τοπικής κοινωνίας ήταν αναμενόμενη όπως κάθε άλλη φορά. Τι είπε ο Δήμαρχος, πως απάντησε σε αυτόν ο Νομάρχης, ένα τροχαίο ατύχημα στο 2ο χλμ προς το Καρπουζοχώρι με ένα μοτοσυκλετιστή να αφήνει την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο (οδηγούσε χωρίς κράνος), η χορήγηση της επιδότησης στους αγελαδοτρόφους και τέλος η απάντηση του Προέδρου των Δικολάβων στο γνωστό θέμα της προμήθειας ποσοστού επί των πωλήσεων των λαχείων. Εκεί βέβαια υπήρχε μια διαμάχη με τον Πρόεδρο των Λαχειοπωλών, το θέμα όμως έκλεισε πολιστιμένα και ευπρεπώς , με την παροχή εξηγήσεων εκατέρωθεν. Στην στήλη με τα Ιατρικά Νέα ο Θάνος πρόσεξε την καταχώριση για την εκδήλωση του “Συλλόγου για την καταπολέμηση της πολυφαγίας” με θέμα “Η πολυδιάστατη δίαιτα”.

Χασμουρήθηκε βαριεστημένα. Ήταν σαν να διάβαζε την χθεσινή ή προχθεσινή εφημερίδα ...Τον τελευταίο καιρό δεν έβλεπε καμία διαφορά. Ήταν σαν να έβλεπε το ίδιο σίριαλ για πολλοστή φορά.

Μετά από 40 λεπτά έβγαινε από το οδοντιατρείο και κατευθύνθηκε προς το σπίτι του. Έπρεπε να διασχίσει την πλατεία Διοικητηρίου και να φτάσει στο πάρκο με τα Πλατάνια, όπου είχε παρκάρει το αυτοκίνητό του. Ήταν αδύνατο να βρει κανείς θέση στάθμευσης στο κέντρο της πόλης. 

Ένα παχύ στρώμα υγρασίας κατέβαινε από την ατμόσφαιρα, ενώ μέσα από τα καφενεία αναδύονταν μια ξινή μυρωδιά ανάκατη με τσιγαρίλα. Κάποιοι πίναν ακόμα το τελευταίο τους τσιπουράκι, αν και οι μεθυσμένοι πολλαπλασιάζονταν τραγικά μέσα σ'αυτή την πόλη.

Η επανάληψη σκοτώνει , σκέφτηκε ο Θάνος και έστριψε το διακόπτη για να πάρει μπρος το αυτοκίνητο.

Περί του νοήματος της ζωής και άλλα νεφελώδη

Χάσαμε τον δρόμο αδέρφια....Κάποιοι σκέφτονται μια καλύτερη ευκαιρία για να τα κονομήσουν σε δύσκολους καιρούς ενώ άλλοι απλώς επιβιώνουν και ονειρεύονται καρβέλια. Ένα κοριτσάκι που του κάνω μαθήματα ελληνικών στο Skype μου έκανε ολόκληρη διάλεξη όταν της είπα ότι δεν έχω προσδοκίες από την ζωή ...Μου απάντησε με ύφος Φρόιντ και βάλε ότι πολλοί άνθρωποι δεν θεωρούν αυτονόητα κάν αυτά που εμείς έχουμε εξασφαλισμένα και γι΄αυτόν τον λόγο θα έπρεπε να είμαι πολύ ευχαριστημένος από την ζωή μου  αφού έχω ένα σπίτι για να μένω και μια δουλειά για να με συντηρεί.

Θυμήθηκα τότε ένα επεισόδιο σε ένα λιμάνι της Ρωσίας. Ήταν ένα βράδυ που το είχα ρίξει στην κραιπάλη παρέα με έναν ρώσο. Κάποια στιγμή πήγαμε στο Магнет  (έτσι λένε τα μεγάλα μπακάλικα)  να αγοράσουμε βότκα. Μπήκαμε μέσα στο μαγαζί και εκείνος διάλεξε σαν πιο ειδικός που ήταν. Εγώ αγόρασα και κάτι για φαγητό - ήταν κάτι πρόχειρα φτηνά φαγώσιμα με μπόλικο αλάτι σαν τα αποξηραμένα καλαμάρια - ενώ ο άλλος ήδη είχε βγεί στο δρόμο. Κάτσαμε απέναντι στο παρκάκι που ήταν γεμάτο από κόσμο (αφού κανένας δεν είχε χρήματα για μπαράκια και εστιατόρια)  και ενώ μου εξηγούσε ότι απαγορεύεται να πίνεις στον δρόμο και αν σε πιάσουν οι αστυνομικοί μπορεί να έχεις σοβαρά προβλήματα  με το νόμο ...πριν καλά καλά το καταλάβω είχε αδειάσει το μπουκάλι με την βότκα. Την κατέβαζε με κάτι μεγάλες χορταστικές γουλιές ....Ο ίδιος δούλευε φύλακας στο λιμάνι σε μια μεγάλη αποθήκη και μάλλον αυτό ήταν και το σπίτι του. Έμενε στο κουβούκλιο της εισόδου ....Εκεί καταλήξαμε τελικά με ένα μπουκάλι κρασί, ενώ προσπαθούσε να μου εξηγήσει γιατί τελικά δεν πήγαμε να βρούμε κάτι κορίτσια ...Φαινόταν να μην τον απασχολεί ιδιαίτερα το θέμα. Το μόνο ήθελε ήταν να γίνει λάσπη από το αλκοόλ. Μπήκαμε στο κουβούκλιο και καθίσαμε ανάμεσα στα υποτυπώδη έπιπλα που είχε (ένα τραπέζι με κάτι βρώμικες καρέκλες και διάφορα χαρτόκουτα). Η ατμόσφαιρα θύμιζε λίγο από περιγραφή του Ντοστογιέφσκι...ένα μικρό κουτάβι βρέθηκε στα πόδια μας την ώρα που ο Ρομάν προσπαθούσε να ανοίξει το κρασί με ένα μαχαίρι.

Κάποια στιγμή η κατάσταση βρέθηκε εκτός ελέγχου, όταν εκείνος μέσα στην τύφλα του άρχισε να κάνει κάποια ακροβατικά με το μαχαίρι στα χέρια του...Τα χρειάστηκα. Με τρόπο του είπα ότι θέλω να φύγω, ενώ εκείνος επέμενε να κάτσω για να πιούμε. Τελικά του είπα ότι πάω για κατούρημα για να τον ξεφορτωθώ...Με ακολούθησε για να ανοίξει την μπάρα της εισόδου ενώ εγώ  τον στόλισα με κάτι ρώσικα μπινιλίκια που θυμόμουν για την περίσταση. Έφυγα μέσα σε βαθύ σκοτάδι περπατώντας ανάμεσα σε μια ατελείωτη ουρά από νταλίκες με τους γερανούς να στέκουν σαν απρόσωπα τέρατα απειλητικά πάνω απο τα κεφάλια μας.
Μια μέρα θα σας μάθω και σας πώς να βρίζετε στα ρώσικα. Αχρείαστα να είναι !!!

ΒΚοντακτε ή VKontakte

Πρόκειται για το Ρωσικό Facebook ...από το οποίο έχει δανειστεί  πολλά στοιχεία και δυνατότητες. Περιλαμβάνει κυρίως το ρωσόφωνο κοινό από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ αλλά και σοβιετικούς μετανάστες στην δυτική ευρώπη....Προτιμούν ως  φαίνεται τον δικό τους κόσμο , παρά να αναμιγνύονται με τους αγγλοσάξονες. Ήδη διαθέτει περισσότερους από 40 εκατομμύρια χρήστες και συνεχίζει σχετικά με γρήγορο ρυθμό μεγέθυνσης των χρηστών του. Ήδη έχει καταλάβει την 24η θέση σε σχέση με όλα site κοινωνικής δικτύωσης....για περισσότερες πληροφορίες δείτε  στο ίδιο το Vkontakte. 

Πληροφορίες σχετικά μ'αυτό δείτε στο σχετικό άρθρο  της Βικιπαίδειας. Αν πάλι  είστε Ρωσόφωνος , ιδού μια εξαιρετική ευκαιρία να γνωρίσετε κόσμο.