Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Τα βιβλία είναι νεκρά - Ήρθε άραγε ο καιρός να εγκαταλείψουμε μια τεχνολογία του 15ου αιώνα;



Είναι γεγονός ότι σήμερα η παραδοσιακή μορφή της ανάγνωσης όπως την ξέραμε αλλάζει εκ βάθρων και η τεχνολογία παίζει έναν τεράστιο ρόλο σε όλες αυτές τις αλλαγές.  Επέλεξα να μεταφράσω λοιπόν ένα άρθρο του Benny με τίτλο  "Books are dead – it’s time to ditch 15th century technology" κι αυτό είναι το πρώτο μέρος του μόνο,  προκειμένου να μεταφέρω τη συζήτηση που είναι ζωντανή εδώ και μερικά χρόνια για το μέλλον του βιβλίου, των συγγραφέων και της ίδιας της εκδοτικής βιομηχανίας εν γένει. Αξίζει πιστεύω να αφιερώσετε λίγα λεπτά. 

Φυσικά και δεν συμφωνώ σε όλα όσα περιγράφονται ούτε καν σε μερικές από τις παραδοχές του άρθρου αυτού. Ελπίζω δε  να προλάβω να τις αναπτύξω στο επόμενο ποστ που θα παρουσιάσω και το δεύτερο μέρος του άρθρου του Benny:

Printing3 Walk of Ideas Berlin

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Τι αποκομίσαμε από την 4η συνάντηση του Lernu. Πρώτη προσέγγιση.



Οι εκπαιδευτικές συναντήσεις του Lernu είναι ένα γεγονός διεθνούς εμβέλειας και απήχησης καθώς κόσμος απ'όλες τις πλευρές του πλανήτη επισκέπτεται κάθε χρόνο τη Σλοβακία προκειμένου να μάθει Εσπεράντο, να μιλήσει, να γνωριστεί με κόσμο απ'όλο τον πλανήτη και να συμμετάσχει σε μια σειρά από εκδηλώσεις μουσικού ή πολιτιστικού χαρακτήρα. 

Πρόκειται για μια άρτια διοργάνωση υπό την καθοδήγηση του Σλοβάκου εσπεραντιστή Petro Balaz  και της ομάδας του που την συνιστώ ανεπιφύλακτα ακόμα και σε ανθρώπους που δεν επιθυμούν να  μάθουν τη διεθνή γλώσσα. 

Παρενθετικά να πω εδώ ότι κάθε φορά που συναντάω έναν άνθρωπο και τυχαίνει να του μιλάω για την Εσπεράντο αντιμετωπίζω μια καχυποψία αναμιγμένη με άγνοια που δεν έχει όμοιό της. Η πρώτη ερώτηση είναι πάντα αν η γλώσσα αυτή μιλιέται ακόμα...και για να μην έχετε απορίες έχω ηχογραφήσει εδώ κάποια αποσπάσματα από την συνάντηση που δείχνουν εναργώς ότι πρόκειται για μια ζωντανή και ζώσα πραγαμτικότητα ...Το γεγονός ότι κάποιοι δεν επιθυμούν να το δούν είναι άλλο ζήτημα. Η πραγαματικότητα είναι εκεί και κάποιοι τη ζούν στην καθημερινότητά τους. Μιλούν τη γλώσσα κάθε μέρα, επικοινωνούν με φίλους, έχουν μπλογκ στα Εσπεράντο, γράφουν στην Εσπεραντική Βικιπαίδεια, διδάσκουν...ενώ άλλοι έχουν φτάσει ακόμα να την κάνουν αντικείμενο της κύριας επαγγελματικής τους ενασχόλσης, όπως ο Petro, o Lazlo ή ο δαιμόνιος Irek από την Πολωνία που είναι η ψυχή του εσπεραντικού ραδιοφώνου Varsovia Vento.

Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Το φετινό μου ταξίδι στη Σλοβακία - 4η θερινή συνάντηση του Lernu


Είναι ήδη από την περασμένη Δευτέρα που έχω επιστρέψει στην Ελλάδα γεμάτος αναμνήσεις και όμορφες σκέψεις τόσο για τη χώρα και τους ανθρώπους της, όσο και για την 4η εκπαιδευτική συνάντηση του Lernu που είχε πραγματοποιηθεί στην πόλη Νίτρα της Σλοβακίας από τις 30 Ιουλίου έως τις 7 Αυγούστου.
Με την άφιξη μου στη Βιέννη στις 29 Ιουλίου το μεσημέρι, πήρα κατευθείαν το λεωφορείο για Μπρατισλάβα έξω από το αεροδρόμιο (το κόστος του εισιτηρίου ήταν 7,70 ευρώ, ενώ για τα μπαγάζια έπρεπε να πληρώσει κανείς έξτρα 1 ευρώ). Η διαδρομή μέχρι την Μπρατισλάβα με το λεωφορείο είναι μια ώρα.

Από τον κεντρικό σταθμό λεωφορείων της Μπρατισλάβα πήγα κατευθείαν με ταξί στο πλωτό μου ξενοδοχείο, το οποίο είχα κλείσει από πριν μέσω ίντερνετ. Η τιμή είναι συνήθως μέχρι και 10 ευρώ καλύτερα αν κάποιος κλείσει το δωμάτιό του on line, παρά με την φυσική του παρουσία στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου.

Κατέλυσα λοιπόν από πολύ νωρίς στο πλοίο όπου ήταν το δωμάτιό μου, με ταξί από τον Σταθμό μέχρι την αποβάθρα που είχε αγκυροβολήσει το πλωτό ξενοδοχείο.





Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Μη μιλάτε μόνο την γλώσσα που μαθαίνετε ...Τραγουδήστε την!!!


Ποτέ δεν τραγουδούσα καλά ....Επειδή όμως μου αρέσουν τόσο τα ρώσικα τραγούδια όσο και η γλώσσα είπα να κάνω το απενοημένο βήμα να τεντώσω λίγο τις φωνητικές μου χορδές. Έχει σημασία τη γλώσσα να την μαθαίνει κάποιος με όλα τα μέσα και τους τρόπους. Ένας απ'αυτούς είναι και μέσα από τη μουσική και τα τραγούδια.

Πολύ σύντομα θα γράψω ένα ποστ γι'αυτό το θέμα, αν και τις τελευταίες μέρες λόγω της καθημερινής μου παρουσίας στις συγκεντρώσεις και στις πορείες ο χρόνος μου είναι κάπως στενεμένος. Ακούστε το τραγουδάκι λοιπόν και βρείτε από ποιά ταινία είναι ...κι ελπίζω τέλος οι φίλοι μου οι Ρωσόφωνοι που θα το ακούσουν να με συγχωρέσουν για τα όποια μαργαριτάρια.


Αν δεν ανοίγει ο AudioPlayer πάρτε το αρχείο κατευθείαν πατώντας σε αυτόν τον σύνδεσμο Vashe_Blagarodie_final.mp3


Δείτε και το original εδώ

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Μια επίσκεψη αστραπή με αφορμή μια παρουσίαση στα Γιάννενα



Στις 5 του Μάη είχα την τιμή να είμαι στην ομάδα εκείνων που θα μιλούσαν στην Ζωσιμαία Βιβλιοθήκη Ιωαννίνων για την Βικιπαίδεια. Κι είναι μεγάλη η τιμή γιατί μέσα απ'αυτές τις παρουσιάσεις συναντάς κόσμο με κοινά ενδιαφέροντα, αγάπη για την γνώση και που ίσως με κάποιους απ'αυτούς ξανασυναντιόμαστε  εν'όψει παρόμοιων events στο μέλλον. 

Βέβαια ομολογώ, ότι δύσκολα θα πήγαινα σε μια τέτοια παρουσίαση, αν και εφόσον δεν την συνδύαζα με την ευκαιρία να επισκεφτώ την Μόλιστα. Δεν θα μιλήσω καθόλου εδώ για το εργαστήριο, αφού τα έχω πει τα έχω γράψει εδώ. Προτιμώ λοιπόν να μιλήσω για τις εντυπώσεις μου σχετικά με την πόλη. 

Με το που φτάσαμε στο ξενοδοχείο λοιπόν, κάναμε μια γρήγορη βόλτα προκειμένου να βρούμε κάπου να γευματίσουμε. Εκεί πετύχαμε ένα μαγειρείο, αλλά η ιδιοκτήτρια μόλις είχε κλειδώσει το μαγαζί και έφευγε. Την πρόλαβε ο Ggian όμως και την ρώτησε που υπάρχει αλλού καλό φαγητό. Καταλήξαμε τελικά σε μια στοά που ήταν παλιά χάνι. 

Στην περιήγηση μας όμως είδαμε ενδιαφέροντα πράγματα όπως αυτό το Land Rover, ειδικό για ταξίδια στην έρημο....



Βέβαια, εφόσον δεν κάνει για βουνό, σκέφτηκα αμέσως ότι δεν είναι για μένα. Όχι ότι θα μπορούσα να το φτάσω, αλλά χάριν λόγου ή να έχουμε για να λέμε. 

Τα Γιάννενα διαθέτουν ενδιαφέρουσα αγορά στο Κέντρο τους, με λογής λογής μαγαζάκια και μαστόρους....Μέχρι και έπιπλα αντίγραφα παλαιωμένων που έρχονται σε συσκευασίες από Κίνα ή άλλες ασιατικές χώρες και πωλούνται ενδεχομένως ως σπάνιες παλιατζαρίες. Είδαμε ένα τέτοιο να το συναρμολογεί η μαγαζάτορας επί του πεζοδρομίου και ενώπιόν μας. 

Άλλα ενδιαφέροντα καταστήματα ήταν αυτά με είδη οπλισμού και κυνηγίου. Δεν ξέρω τι υπάρχει κι αν υπάρχει κάτι προς κυνήγι, πάντως είχε μεγάλη ποικιλία. Ακόμα και τόξα είδαμε για τοξοβολία. Σκέφτηκα τότε ότι θα ήταν καλό να απαγορευτεί στην Ελλάδα το κυνήγι με πυροβόλα και να επιτραπεί μόνον με τόξα και ακόντια. Έτσι οι κυνηγοί μας θα αποκτούσαν την ανάλογο σωματικήν φινέτσα και αντοχή. Θα γινόταν όλοι τους μοντελάκια.  Θα κυνηγούσαν σε ομάδες εκβάλλοντες άναρθρες κραυγές για να τρομάξουν τα θηράματά τους και να τα οδηγήσουν μπροστά από τους τοξότες και τους ακοντιστές. Με αυτόν τον τρόπο θα αποκαθίστατο και η ισορροπία στην πανίδα των δασών...και ίσως εξέλιπε και ο κίνδυνος εξαφάνισης κάποιων ειδών. 

Παρακάτω βλέπουμε ένα εξαίρετο είδος ταμπέλας. Γράφει  η "ΦΤΩΧΟΜΑΝΑ" 1:


και με μικρότερα γράμματα από πάνω (Ζαχαροπλαστείο). Σαφώς το μαγαζί είναι ότι άλλο εκτός από το Ζαχαροπλαστείο, η ταμπέλα όμως μας πηγαίνει σε άλλες εποχές, όπου οι φτωχοί θα έπρεπε να ενθαρρύνονται για την είσοδό τους σε τέτοια καταστήματα. Τα γλυκά φαίνεται ότι ήταν γι'αυτούς "αρμυρά" και γι'αυτό και η ανάγκη της έμμεσης παρότρυνσης (σαν να λέει μπείτε...για σας είναι εδώ).

Η βόλτα μας συνεχίστηκε το βράδυ μετά το εργαστήριο. Είναι εντυπωσιακό σε τι μπορεί να πέσει το μάτι σου ακόμα και το βράδυ, με μικρή ορατότητα και πρακτικά σχεδόν στο σκοτάδι. Ιδού η επόμενή μας ανακάλυψη



Θα μου πείτε τι το περίεργο και δίκιο θα έχετε. Κάποιος θέλει το κιβωτιάκι του για να βάλει τα οστά του νεκρού σε ένα ωραίο κουτάκι και μετά στο Κοιμητήριο σε ειδική θήκη για να ξέρει ότι υπάρχουν εκεί, όπως αφήνεις έναν φάκελο στην βιβλιοθήκη σου για να τον ξαναβρείς. Ας με συγχωρέσει ο αξιαγάπητος άνθρωπος που κάνει το εν λόγω εμπόριο. Δεν έχω πρόθεση ειρωνίας. Ελπίζω δε να αυξηθεί η πελατεία του μετά απ' αυτήν την ανάρτηση. 

Θα συνεχίσω αύριο το ταπεινό αυτό ποστ για να σας παρουσιάσω Μολιστινά αξιοπερίεργα, εργάτες γης, καφενεία, ξωμάχους και αναχωρητές ετούτης της ζωής και έναν σκύλαρο ονόματι Τζακ που έκανε πολλές χαρές όταν με έβλεπε. Μην με ρωτάτε γιατί...δεν σκαμπάζω τίποτε από ψυχολογία σκυλίσιας συμπεριφοράς. Ες αύριον λοιπόν τα ασήμαντα!!!








1 ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ: "Η ΦΤΩΧΟΜΑΝΑ"

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Μια μικρή συνάντηση κάπως απροσδόκητη



Χθες είχα μια ευχάριστη έκπληξη. Ένας Εσπεραντιστής φίλος από την Ισπανία βρέθηκε στην Καλαμπάκα για διακοπές μαζί με την γυναίκα του. Βέβαια γνώριζα την άφιξη του εδώ και 20 μέρες περίπου, αφού ο Μπόρτζες (όπως είναι το όνομά του) με είχε ενημερώσει γι'αυτό. 

Με βρήκε από το  Pasporta Servo (μια υπηρεσία ανταλλαγής φιλοξενίας για εσπεραντιστές)  και στην αρχή το σχέδιο ήταν να τον φιλοξενήσω. Στη συνέχεια όμως φάνηκε ότι άλλαξαν τα σχέδια τους για το ταξίδι, καθώς ο Μπόρτζες με την σύζυγό του διάλεξαν να ταξιδέψουν με group.  Ελπίζω ότι την επόμενη φορά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. 

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Αραβικό αλφάβητο: μια πρώτη προσέγγιση



Πέρασε περισσότερο από ένας μήνας χωρίς δημοσίευση  σε αυτό το μπλογκ. Ο λόγος είναι αφενός ότι οι δουλειά μου έχει δημιουργήσει περισσότερες υποχρεώσεις το τελευταίο διάστημα και από την άλλη  ότι δαπανώ σχεδόν όλον τον ελεύθερο χρόνο μου για ένα νέο εγχείρημα του Ιδρύματος Βικιμίντια, γνωστό στα Αγγλικά ως Wikinews και στα ελληνικά ως Βικινέα.  Το ενδιαφέρον μου βέβαια για τις γλώσσες εξακολουθεί να υπάρχει κι εκεί, αφού πρόκειται  για ένα πολυγλωσσικό εγχείρημα, όπου ως επι τω πλείστον μεταφράζουμε ειδήσεις από ελεύθερες πηγές στα Αγγλικά, τα Ρώσικα και τα Γαλλικά (όσοι ενδιαφέρονται περισσότερο την πολιτική και την φιλοσοφία του εγχειρήματος μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου ή να ρίξουν μια ματιά  στην σελίδα που διατηρούμε  στο Facebook για την προώθησή του).


Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

Πώς να μιλήσετε μια ξένη γλώσσα κι όταν ακόμα δεν είστε στη χώρα



Έχω μόλις κάτσει ένα Σαββατοκύριακο, ενώ έχω να δω διακοπές από το καλοκαίρι. Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο τελικά, αφού όλα έχουν τυλιχθεί σε ένα κουβάρι αβεβαιότητας, η φτώχεια χτυπά και τα μεσαία στρώματα του πληθυσμού της ελληνικής κοινωνίας σε βαθμό χωρίς προηγούμενο και μέσα σ'αυτό το κλίμα ίσως είναι καλύτερο να μην κάνεις γιορτές καθόλου ....Εκτός κι αν θες να συνεχίσεις να έχεις αυταπάτες....αλλά αυτό είναι θέμα του καθενός. 

Από την πλευρά μου, όσο μπορώ, εξακολουθώ να ασχολούμαι με τις  γλώσσες που μαθαίνω ως ένα έσχατο καταφύγιο. Πάντα χρειαζόμαστε κάτι για να απασχολεί το μυαλό μας και σίγουρα αυτό δεν μπορεί να είναι μόνο η τηλεόραση. 

Για σας λοιπόν που δεν είστε ακόμα στη χώρα της οποίας μαθαίνετε τη γλώσσα, έχετε προχωρήσει όμως  από μόνοι σας σε σημαντικό βαθμό και είστε έτοιμοι να μιλήσετε ...ιδού ένα τρικ για το πως θα βρείτε συνομιλητή. Δείτε και το ποστ του φίλου από την Λιθουανία που έριξε την ιδέα στο τραπέζι.


 Προσλάβετε ένα καθηγητή - όχι όμως έναν κανονικό

Ας ξεκινήσουμε όμως απ'εδώ, καθώς πάντα σκεφτόμουνα ότι θα ήταν  δυνατό να μιλήσω με τον τρόπο μου άνετα εάν είχα κάποιον με  που θα ήθελε να με βοηθήσει. Εφόσον είχα αρκετές ώρες, θα μπορούσα  να μιλάω συνέχεια και να δέχομαι διορθώσεις, κάνοντας μικρές προόδους κάθε φορά, έως ότου τελικά να μιλήσω την γλώσσα. Στη θεωρία αυτό φαίνεται δυνατό, εντούτοις,  στην πράξη, δεν το κάνεις με αγνώστους επειδή αυτοί δεν βρίσκονται δίπλα σου για να σε διδάξουν, και πιο σπάνια το κάνεις με φίλους επειδή είσαι συνήθως μαζί τους για να κάνετε κάτι άλλο, και όχι για να μαθαίνετε γλώσσες. Και γι'αυτό το να έχεις έναν καθηγητή που θα συναντιόσασταν μόνον για την εκμάθηση της γλώσσας , θα ήταν πολύ χρήσιμο.  Αλλά τι εννοώ λέγοντας καθηγητή...εδώ είναι το τρικ:


Δημοφιλέστερες αναρτήσεις

google translate element

google analytics