Οι μικροί στόχοι είναι το μυστικό για να πετύχεις ευχέρεια σε μια γλώσσα

Συνεχίζω από το προηγούμενο ποστ μου κάνοντας ένα μικρό βήμα πιο πέρα και αφιερώνοντας τη σημερινή μου ανάρτηση στους στόχους.  Επειδή η παράλληλη ενασχόληση με περισσότερες από μια  γλώσσες  είναι σαφώς κάτι που μπορεί να σε οδηγήσει σε σύγχυση όσον αφορά τον στόχο σου  που δεν είναι άλλος απ΄το να πετύχεις ευχέρεια κατ΄αρχήν σε μια γλώσσα.....Έχοντας αυτό υπόψη αποφάσισα σήμερα, μετά από ένα μικρό διάστημα που είχα αφιερώσει πλήρως στην Εσπεράντο, να επικεντρώσω από σήμερα και για τους επόμενους 12 μήνες τις προσπάθειες μου στην βελτίωση της Ρωσικής (μιλάω για ευχέρεια στην ομιλία , την γραφή και στην κατανόηση του προφορικού, αφού στην ανάγνωση έχω ήδη αποκτήσει μια ευχέρεια).  Λέω δηλαδή ότι μέσα στους επόμενους 12 μήνες θα πετύχω να μιλάω με άνεση τα ρώσικα (ποιός όμως είναι ο ορισμός της ευχέρειας για μένα θα το αναλύσω σε ένα επόμενο ποστ). Κλείνω την μικρή αυτή παρένθεση και επικεντρώνομαι στο κυρίως θέμα, πως δηλαδή μπορεί κάποιος να πετύχει την πολυπόθητη ευχέρεια.

Μια μικρή αποτίμηση της πορείας μου με τις γλώσσες που μαθαίνω...

Για όσους παρακολουθούν πιο επισταμένα αυτό εδώ το μπλογκ , θα ξέρουν σίγουρα την αδυναμία που έχω να μαθαίνω γλώσσες. Κι όπως τίποτε δεν είναι τυχαίο σ' αυτήν την ζωή , έτσι πιστεύω ότι συμβαίνει και με μένα....Δεν είναι από τύχη που αγαπώ να μαθαίνω ξένες γλώσσες...Η πρώτη ξένη γλώσσα που έμαθα ήταν τα ελληνικά και τα έμαθα από ανάγκη περισσότερο και όχι γιατί το διάλεξα. Έπρεπε να προσαρμοστώ ταχέως σε έναν νέο περιβάλλον. Δεν είχα άλλη επιλογή.

Ως παιδί επαναπατρισθέντων  γονιών από την Ρωσία, που στο σπίτι μας μιλούσαμε ελάχιστα τα ελληνικά μέχρι εκείνη την στιγμή, αναγκάστηκα να τα μάθω πολύ γρήγορα όμως μόλις πάτησαμε το πόδι μας σε ελληνικό έδαφος...Μέσα σε ένα εξάμηνο είχα αφομοιώσει την γλώσσα σε ηλικία εννέα ετών. Μιλούσα άνετα με τους συνομηλίκους μου και μπορούσα να παρακολουθώ τα βασικά στο σχολείο, που στο μεγαλύτερο μέρος τους μου φαινόταν αφόρητα βαρετά.....Αυτό είναι ζωντανή απόδειξη ότι κάποιος δεν χρειάζεται περισσότερο από ένα χρόνο για να μάθει μια γλώσσα, ιδίως αν ζει στην χώρα ενδιαφέροντος του.

Εικόνες από μνημεία και τοπία της Σλοβακίας

Η Σλοβακία μάλλον ως σταυροδρόμι φημίζεται για την πληθώρα των κάστρων της. Παρακάτω οι εικόνες  από το κάστρο του Trencin

«Πολύ υψηλές τιμές!»

«Очень высокие цены!»: "

Κατ 'εξαίρεση, η βουλγαρική καθημερινή  εφημερίδα "24 ώρες" κυκλοφόρησε στις 7 Ιουλίου με ένα μεγάλο ρωσικό τίτλο στην πρώτη σελίδα: " Το Φυσικό Αέριο στα 576 δολάρια; Πολύ υψηλές τιμές! "Τα λόγια αυτά ειπώθηκαν από τον  αναπληρωτή πρωθυπουργό  της Ρωσίας  Viktor Zubkov στην διάρκεια των συνομιλιών του με τον Πρωθυπουργό της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ.

Στη Βουλγαρία, η είδηση της ημέρας ήταν το σκάνδαλο του  διπλασιασμού  των τιμών του φυσικού αερίου στα σημεία συνοριακής διέλευσης.. Η  Gazprom πωλεί χίλια κυβικά μέτρα για 339 δολάρια (περίπου 400 με τους φόρους), και οι καταναλωτές πληρώνουν 576 δολλάρια.

Εν τω μεταξύ, ο καλύτερος τρόπος για να θερμάνουν τα σπίτια στη Βουλγαρία εξακολουθούν να είναι τα στερεά καύσιμα (ξύλο ή μπρικέτες άνθρακα) σε σύγχρονες θερμάστρες, εκτίμησε  χθες η  εφημερίδα "Trud" . 

Αναδημοσίευσα αυτό το μικρό κειμενάκι από το ρωσόφωνο μπλογκ του Amikeco. Περιγράφει αρκετά καθαρά την πραγματικότητα που βιώνουν οι άνθρωποι στη Βουλγαρία , την αισχροκέρδεια στις τιμές του φυσικού αερίου και την επιμονή των Βουλγάρων στις ξυλόσομπες λόγω ανέχειας

Έχω την αίσθηση ότι οι τιμές είναι ακόμα πιο ακριβότερες στην Ελλάδα και ότι κάποια στιγμή θα δούμε πολλούς Έλληνες να ακολουθούν το παράδειγμα των γειτόνων τους, βγάζοντας το μπουρί έξω απ΄το παράθυρο ...ελπίζω να μην καίνε μπρικέτες άνθρακα, γιατί απ΄ότι έχω ακούσει είναι ανθυγιεινές ...

Εσπεράντο: μια γλώσσα νεκρή ή ένα κοινωνικό πείραμα που συνεχίζεται;

Δεν είμαι γλωσσολόγος και ποτέ δεν ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο. Έχω το μικρόβιο να ασχολούμαι με τις γλώσσες αρκετά χρόνια και ποτέ δεν κατάφερα να μάθω μια γλώσσα σε ικανοποιητικό επίπεδο, τέτοιο που να μπορώ να πω ότι την κατέχω σαν τη μητρική μου γλώσσα.  Εντούτοις, έχω μάθει κάτι όλα αυτά τα χρόνια που πέρασα από διάφορες φάσεις προσπαθειών εκμάθησης γλωσσών και αυτό δεν είναι άλλο παρά ότι μια γλώσσα που κάποιος δεν την μιλά (σε καθημερινή βάση) όσο και να την έχει σπουδάσει δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι την γνωρίζει.

Ανέφερα τα παραπάνω ως εισαγωγή επειδή αυτές τις μέρες βρίσκομαι σε μια Διεθνή Συνάντηση Εσπεραντιστών στο Πιέστανυ της Σλοβακίας. Πρόκειται για μια λουτρόπολη, αλλά δεν είναι η λουτροθεραπεία ο λόγος  που είχαμε  μαζευτεί εδώ άνθρωποι από 20 χώρες περίπου. Ο κύριος λόγος, θεωρώ, είναι πέρα από την γλώσσα που οι περισσότεροι από μας θέλουμε να μιλήσουμε - και μιλάμε σε καθημερινή βάση - εκείνο που ονομάζουμε διαπολιτισμική επικοινωνία, δηλαδή να γνωρίσουμε ανθρώπους από άλλες χώρες και να ανταλλάξουμε αυτό που είναι ιδιαίτερο για τον καθέναν μας (αφού πολλά είναι ήδη κοινά λόγω της παγκοσμιοποίησης).