Η παραμονή μου στη Βαρσοβία ήδη είχε φτάσει τις 5 ημέρες. Είχαμε πάνω κάτω συμφωνήσει ότι δεν θα μείνω περισσότερο και αυτά συμφωνούνται πάντα εξ'αρχής. Ο σεβασμός του χώρου και των δυνατοτήτων των ανθρώπων που σε φιλοξενούν είναι βασική παράμετρος για όσους έχουν επιλέξει αυτόν τον τρόπο για να ταξιδεύουν.
Ο Ιρέκ πριν φύγω με πληροφόρησε ότι για το Βρότσλαβ υπάρχει μια πολύ φτηνή εταιρεία με καινούργιο στόλο λεωφορείων και wifi στη διάρκεια της διαδρομής. Το εισιτήριο από Βαρσοβία για Βρότσλαβ με
λεωφορείο για 400 + χιλμ. απόσταστη ήταν στα 9 ευρώ (και με σύνδεση
wifi για Internet). Σκεφτείτε μόνο πόσο κάνουν τα εισιτήρια για αντίστοιχες αποστάσεις στην Ελλάδα για να καταλάβετε τη διαφορά.
Τα κόστη γενικότερα σε προϊόντα και υπηρεσίες ήταν αρκετά μικρότερα απ'αυτά της χώρας μας. Τόσο στα
εισιτήρια στις συγκοινωνίες, όσο και στη διατροφή (σουπερ μάρκετ, φαγητό
στο δρόμο κλπ). Στα ρούχα και παπούτσια μάλλον οι τιμές μας είναι ίδιες αν και δεν το πολυέψαξα καθώς δεν είχα χρόνο για ψώνια. Ο καφές και τα
αφεψήματα κυμαίνονταν στα 2 με 2,5 ευρώ στο κέντρο της Βαρσοβίας και σίγουρα στα προάστια
θα ήταν ακόμα φτηνότερος. Σαφώς οι μισθοί εκεί είναι χαμηλότεροι και οι άνθρωποι έχουν μικρότερες προσδοκίες ως προς το τρόπο ζωής εδώ και χρόνια. Μη ξεχνάμε ότι οι Πολωνοί υπέφεραν τρομερά στα χρόνια της παραμονής τους υπό την σοβιετική επιρροή. Έχω ακούσει διηγήσεις ότι ο μισθός τους έπρεπε να μετατρέπεται αμέσως σε δολάρια στη μαύρη αγορά γιατί εξανεμίζονταν από τον πληθωρισμό μέσα σε μια βδομάδα, ότι τα σούπερ μάρκετ δεν είχαν τίποτε (ούτε ψωμί) πέρα από οινόπνευμα, καθώς η χώρα παρέλυε από τις απανωτές απεργίες της Αλληλεγγύης. Δεν είμαι ειδικός στη ιστορία της Πολωνίας αλλά δεν έχω λόγο να μην πιστέψω ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα και ήταν μέρος της ιστορίας της χώρας. Κλείνω αυτή τη μεγάλη παρένθεση για να συνεχίσω τη διήγησή μου.
Στο Βρότσλαβ έφτασα στις 11 Οκτωβρίου το απόγευμα καθώς το λεωφορείο άργησε αρκετά και ο δρόμος σε ένα μεγάλο μέρος του ανακατασκευάζονταν.
Ο φίλος μου ο Κονσταντίν με περίμενε στο σταθμό των λεωφορείων. Τον είχα γνωρίσει κι αυτόν σε μια εσπεραντική συνάντηση το 2011 και τον είχα ξαναβρεί στο Γκντάνσκ το χειμώνα. Είναι ρώσος, φοιτητής τσεχικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Βρότσλαβ. Μιλάει 5 ή 6 γλώσσες. Τις 4 με 5 απ'αυτές τις μιλά σε επίπεδο σχεδόν μητρικής και είναι ο άνθρωπος που ίδρυσε την Εσπεραντική ομάδα Auroro που οργανώνει μια σειρά μαθημάτων και εκδηλώσεων στο Πανεπιστήμιο του Βρότσλαβ. Ο ίδιος έφτασε μέχρι τη Σικελία για να διδάξει Εσπεράντο σε σχολεία της μικρής πόλης Μαζάρα ντελ Βάλλο, μια πόλη στην νότια ακτή της Σικελίας που είναι γεμάτη μετανάστες όλων των αποχρώσεων.
 |
| Μαζί με τον Κοντασταντίν στο ιστορικό κέντρο του Βρότσλαβ |
Πρόκειται για μια ιστορική πόλη της Πολωνίας κάτι που αποτυπώνεται στην αρχιτεκτονική της. Στα Commons μπορείτε να δείτε μια πολύ μεγάλη συλλογή από τις φωτογραφίες της πόλης. Τράβηξα κι εγώ αρκετές κατά την περιήγησή μου εκεί και στις ελεύθερες ώρες που περπάτησα την πόλη. Βάζω ενδεικτικά μερικές παρακάτω:
 |
| Το Δημαρχείο ως άλλος καθεδρικός στο κέντρο του Βρότσλαβ |
 |
| Το Βρότσλαβ έχει μια από τις μεγαλύτερες πλατείες (αν όχι τη μεγαλύτερη) της Ευρώπης |
 |
| Σερβίτσιο του 18ου αιώνα από το Μουσείο της πόλης |
Το μουσείο της πόλης δεν ήταν ούτε ιδιαίτερα μεγάλο ούτε εντυπωσιακό. Οι πίνακες του ως επι τω πλείστον απεικόνιζαν ιστορικές φιγούρες της πόλης, από τους οποίους οι περισσότεροι ήσαν Γερμανοί, κάτι που φανερώνει την έντονη επιρροή τους στην περιοχή για πολλούς αιώνες. Υπήρχε όμως και μια μικρή αξιόλογη συλλογή με έργα μοντέρνας τεχνοτροπίας (η είσοδος στο μουσείο απ'ότι θυμάμαι κόστιζε γύρω στα 3 ευρώ). Προσωπικά δεν θα σας συνιστούσα να χάσετε τον χρόνο σας στα Μουσεία καθώς η πόλη από μόνη της αξίζει για να την περπατήσει κανείς και να μην κλείνεται μέσα σε τοίχους.
 |
| Ο καθεδρικός του Αγίου Ιωάννη στην άλλη όχθη του ποταμού |
Τέλος μια τοποθεσία που δεν θα πρέπει να παραλείψετε να επισκεφτείτε αν πάτε στο Βρότσλαβ είναι την Αίθουσα της Εκατονταετίας που χτίστηκε από τους Γερμανούς το 1911-1913 και είναι μια υπέροχη αφορμή των εκατό χρόνων της εξέγερσης των Πρώσων κατά του Ναπολέοντα που οδήγησε στην ιστορική μάχη του Λάιπτσιχ. Αν η μέρα που θα πετύχετε είναι ηλιόλουστη η λιμνούλα πίσω από το μνημείο αποτελεί ιδανικό τόπο ανάπαυσης και χαλάρωσης.
 |
| Η λιμνούλα μπροστά από τη Σάλα της Εκατονταετίας |
Πριν τελείωσω την αφήγησή μου για το Βρότσλαβ θα πω μόνο ότι το γεγονός ότι με φιλοξενούσε ένας άνθρωπος που ήταν φοιτητής και μετανάστης στην Πολωνία είχε πολλαπλές ευεργετικές επιπτώσεις στις επιλογές μου από την μετακίνηση έως και τα ψώνια. Ήξερα από την πρώτη μέρα πιο ήταν το φτηνότερο εστιατόριο στο κέντρο του Βρότσλαβ, ποιές συγκοινωνίες να επιλέξω και γενικότερα που να πετύχω καλύτερες τιμές στα προϊόντα.
Η συνολική μου εντύπωση από την πόλη στάθηκε εξαιρετική και δεν έχω λόγο να μην την επισκεφτώ ξανά με αφορμή μάλιστα μια Εσπεραντική συνάντηση που εξ'όσων τυχαίνει να γνωρίζω θα γίνει εκεί τα Χριστούγεννα του 2013.
Κλείνω εδώ το δεύτερο μέρος... Για την επίσκεψή μου στην Πράγα θα αφιερώσω μια ξεχωριστή ανάρτηση...
