Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Ρώσικα και πάλι ρώσικα




Συνεχίζω να μαθαίνω μια γλώσσα που ήταν η μητρική μου όπως έχω πει και παλαιότερα. Είναι καλό να συνηθίζεις στη μελέτη, το κακό είναι ότι δεν το κάνω συστηματικά και ίσως έτσι η πρόοδος δεν είναι ιδιαίτερα εμφανής. Αυτό που κάνω είναι συνδυασμός πολλών πραγμάτων. Βασική μου αρχή είναι να κάνω πράγματα με την γλώσσα που μου προκαλούν ευχαρίστηση και μόνο. Δεν μπορώ να μελετήσω για παράδειγμα ξερή γραμματική και η ιδέα να το κάνω μου είναι απωθητική. 

Έχω σπίτι μου διάφορα βιβλία ρώσικα και ελληνικά για γραμματική και όχι μόνο. Ίσως κάποια στιγμή την αντιμετωπίσω πιο σοβαρά καθώς είναι απαραίτητη για να γράψεις σωστά και να μιλήσεις σε ένα πιο προχωρημένο επίπεδο. Σ'αυτή τη φάση όμως μου είναι αδιανόητο να κάτσω να μελετήσω γραμματικούς κανόνες.

Προς το παρόν λοιπόν κάνω πράγματα που μου προκαλούν ευχαρίστηση. Ένα απ'αυτά ήταν να γράψω το πρώτο μου άρθρο στην ρωσική Βικιπαίδεια. Ήταν το λήμμα Стратис Циркас που η αλήθεια είναι ότι η συγγραφή του μου προσέδωσε μεγάλη ικανοποίηση. Για την τεχνική που χρησιμοποίησα για να το γράψω θα μιλήσω σε άλλη ευκαιρία, αλλά θα πω μόνον ότι το εντυπωσιακό αν δει κανείς το ιστορικό του άρθρου είναι ότι δεν έγιναν αλλαγές ορθογραφικού ή συντακτικού περιεχομένου από ρωσόφωνους χρήστες. Αυτό μου έδωσε αυτοπεποίθηση ότι χωρίς να έχω εξασκηθεί να γράφω ρώσικα μπορώ να το κάνω σωστά έστω και χρησιμοποιώντας τρικ ...για τα οποία είπαμε θα σας μιλήσω σε άλλη ευκαιρία. 

Το δεύτερο που κάνω είναι ότι ξανάρχισα να βλέπω ρωσικές ταινίες. Αυτές που βλέπω πολλές φορές δεν έχουν υπότιτλους κι έτσι το αυτί αναγκάζεται να εξοικειώνεται με την ρωσική προφορά και ένα πλήθος ιδιωματικές εκφράσεις (η ρωσική έχει άπειρες απ'αυτές). Το τελευταίο φιλμ που είδα ήταν το Маленькая Вера του Василий Пичул, μια περιγραφή της σοβιετικής παρακμής στην περίοδο της περεστρόικας. Ένα μικρό απόσπασμα με αγγλικούς υπότιτλους μπορείτε να δείτε σε αυτό το  βιντεάκι.   Το καλό με τις ταινίες είναι ότι βλέποντας τους ηθοποιούς ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνεις μιλάει η γλώσσα του σώματος. Έτσι ακόμα κι όταν χάνεις το μεγαλύτερο μέρος αυτών που λέγονται με κάποιον μαγικό τρόπο μπαίνεις στο νόημα της ταινίας. 

Το τρίτο είναι οι μεταφράσεις φράσεων στο tatoeba.org. Πρόκειται για αρκετά χρήσιμο τρόπο να μαθαίνεις νέες λέξεις, αφού δεν τις βλέπεις απομονωμένες όπως σε ένα λεξικό αλλά μέσα στα συμφραζόμενα μιας ολόκληρης φράσης. Έχω μεταφράσει αρκετές φράσεις εκεί και η συνεισφορά μου δεν περιορίζεται μόνον στα Ρώσικα, αλλά και στα Εσπεράντο και τα Βουλγάρικα.

Τέλος τα τραγούδια αποτελούν μια καλή πρακτική εξάσκησης στη γλώσσα όταν όχι μόνο τα ακούς αλλά προσπαθείς και να τα τραγουδήσεις. Έχω μιλήσει και παλαιότερα γι'αυτό . Αυτή τη φορά όμως έπεσε το μάτι μου σε αυτή τη ιστοσελίδα  όπου υπάρχει αρκετό υλικό για εξάσκηση. Πρόκεται κύριως για τραγούδια ρωσικής ποπ μουσικής που την βρίσκω αρκετά συμπαθητική. Την ακούς παντού και όλη την ώρα αν επισκεφτείς ποτέ τη Ρωσία. Η διαφορά της από την αμερικανική ποπ είναι ότι η δεύτερη είναι στα αγγλικά. Το στυλ είναι ίδιο και είναι λυπηρό να βλέπεις παντού την τεράστια έκταση εξαμερικανισμού της ρωσικής κουλτούρας. Εν τούτοις στην περίπτωση μας αναφέρομαι περισσότερο σ'αυτό ως τεχνική μάθησης, οπότε αφήνω μάλλον να επιλύσει το θέμα η ιστορία ή το ρωσικό υπουργείο πολιτισμού. 
 

 


Ελπίζω να μην κούρασα με αυτή τη σύντομη ανάρτηση και να βοήθησα όλους όσους ασχολούνται με την εκμάθηση μιας ή περισσοτέρων γλωσσών. Η βασική συμβουλή παραμένει ...μην μαθαίνετε μια γλώσσα ποτέ από αγγαρεία ή με κίνητρο το κέρδος. Αν είστε φοιτητής που θα πρέπει να μιλήσετε σε 2 μήνες θα το κάνετε αναγκαστικά. Αν είστε επιχειρηματίας που θέλετε απλά να επικοινωνείτε στις βασικές φράσεις τότε πάρτε μια από τις μεθόδους  που κυκλοφορούν με το κιλό...προσωπικά εγώ προτιμώ την Pimsleur. 

Αν όμως δεν ισχύει τίποτε από τα παραπάνω αφήστε απλά τη γλώσσα να σας συνεπάρει   και κάντε πράγματα που σας ευχαριστούν. Αν σας αρέσουν τα βιντεοπαιχνίδια κατεβάστε την αντίστοιχη ρωσική έκδοση του παιχνιδιού και παίξτε το σ'αυτή την γλώσσα. Αν αγαπάτε τη μουσική βρείτε τραγούδια που σας αρέσουν στη γλώσσα της επιλογής σας και ούτω καθεξής. 

Το να  μαθαίνεις δεν είναι αγγαρεία, αλλά επιλογή και οι τρόποι που μαθαίνουμε πρέπει να έχουν επινοητικότητα και ευελιξία. Η εγγραματοσύνη, αν μπορούμε να πούμε έτσι το αγγλικό literacy, ακολουθεί και δεν μπορεί ποτέ να είναι αυτοσκοπός. Ας ξαναανακαλύψουμε λοιπόν τη γνώση ως μορφή παιχνιδιού...





Δημοφιλέστερες αναρτήσεις

google translate element

google analytics