Εσείς πόσα καρπούζια μπορείτε να κρατήσετε στην ίδια μασχάλη

Η εκμάθηση γλωσσών ακόμα κι όταν είναι χόμπι δεν σημαίνει ότι είναι κάτι εύκολο και χωρίς απαιτήσεις. Μπορείς να προσποιηθείς βέβαια ότι μαθαίνεις πληρώνοντας χρήματα για ακριβά βιβλία ή μεθόδους εκμάθησης. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα μάθεις. Μπορεί να βελτιώσει τις συνθήκες για να μάθεις μια γλώσσα, δεν μπορείς να την εκβιάσεις να γίνει η γλώσσα σου. 

Κατ' αρχάς πρέπει να ξεκαθαρίσεις μέσα σου τι σημαίνει για σένα "η εκμάθηση της γλώσσας" και τι είναι αυτό που θέλεις να πετύχεις. Οι στόχοι πρέπει να είναι απόλυτα συγκεκριμένοι και μετρήσιμοι (π.χ. θα μάθω 1500 νέες λέξεις σε τρεις μήνες, θα μάθω διαλόγους για να παραγγέλνω φαγητό στο εστιατόριο, κλπ). Κάθε τόσο θα πρέπει να γυρίζεις πίσω σε αυτό που έχεις κάνει και να ρωτάς τον εαυτό σου αν έχει πετύχει τους στόχους αυτούς. 

Μπορείς φυσικά να έχεις και μια πιο χαλαρή προσέγγιση της διαδικασίας εκμάθησης. Αυτό όμως από τη δική μου εμπειρία δεν φαίνεται να αποδίδει ιδιαίτερα. Θα προσπαθήσω με λίγα λόγια να σας περιγράψω τι ακριβώς εννοώ. Θα επιχειρήσω μια αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν....το θέμα είναι κανείς να μαθαίνει γρήγορα από τα λάθη του. 

Εσείς πόσα απ'αυτά τα καρπούζια μπορείτε να πάρετε παραμάσχαλα. Credit: Wikimedia Commons

Ξεκινώντας με τη συμμετοχή μου σε αυτόν τον διαγωνισμό υπολόγιζα αρχικά να διαγωνιστώ μόνο στα ρώσικα. Και πράγματι, δεδομένου ότι ο διαγωνισμός, τελειώνει στις 31/12 του 2015, φαίνεται ότι θα πετύχω τον στόχο μου (εν μέρει τον έχω πετύχει για τις ταινίες, αλλά έχω κάπου 18 βιβλία να διαβάσω ακόμη). Στις ταινίες πλέον καταλαβαίνω πολύ καλύτερα τους διαλόγους, ενώ στο διάβασμα μου λείπει ακόμα λεξιλόγιο και γι' αυτό και δεν προχώρησα με τον ρυθμό που θα ήθελα.  Λίγο αργότερα επιχείρησα να κάνω το ίδιο και με τα Γερμανικά. Εκεί τα πράγματα μου φαίνονται αρκετά πιο δύσκολα. Ακόμα και σε σειρές που θεωρούνται εύκολες, οι διάλογοι μου φαίνονται αρκετά ακατανόητοι. Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να βοηθήσει, δεν βοηθά σίγουρα να παρακολουθώ κάτι ακατανόητο, αφού δεν μπορώ να "ψαρέψω" ούτε εκφράσεις ούτε φυσικά να διαβάσω. Εκεί είναι που μου λείπουν πολύ περισσότερες λέξεις. Στα Γερμανικά πρέπει οι προσπάθειες μου να είναι πολύ πιο στοχευμένες (π.χ. να παρακολουθώ και να διαβάζω μόνο ειδήσεις στην αρχή και ίσως ίσως και κάποια λήμματα από τη Βικιπαίδεια). Δεν έχω κοιτάξει για graded books ....ίσως ίσως κι αυτά να αποτελούν μια λύση. 

Κάτι που περιέπλεξε ακόμα περισσότερο τα πράγματα είναι ότι κάπου εκεί στις αρχές Νοεμβρίου του 2014 ξεκίνησα να "χαζεύω" στην αρχή τα Σέρβικα, από ένα λεξικό και δύο παιδικά βιβλία που είχα αγοράσει στο Βελιγράδι πέρυσι τον Οκτώβρη. Δεν άργησα να ξεκινήσω και τη μέθοδο του FSI για Σερβοκροάτικα , που δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Μαθαίνεις τη γλώσσα ακούγοντας φράσεις που τις αναπαράγεις στη συνέχεια (συνοδεύεται κι από ένα βιβλίο με γραμματικές παρατηρήσεις). Εκεί καταλαβαίνω ότι ενώ μαθαίνω κάπως τη γλώσσα, το κρίσιμο είναι ότι ο χρόνος που αφιερώνω δεν είναι αρκετός για να φανεί η πρόοδος. Τι εννοώ; Ότι έχοντας παράλληλα τα ρώσικα, τα γερμανικά, τα μαθήματα τρομπέτας και χορού, προγραμματισμού για Python (θα σας μιλήσω γι'αυτό πιο αναλυτικά σε επόμενη ευκαιρία)  υπό μάλης (ή υπό μασχάλης), φοβάμαι τίποτε απ'όσα κάνω τελικά δεν είναι σωστό και ολοκληρωμένο αυτή την περίοδο (εκτός από τον προγραμματισμό που αφιέρωνα χρόνο κάθε μέρα). Η αφοσίωση είναι ένας σημαντικός δείκτης για όλα όσα θέλει να πετύχει κάποιος.

Σήμερα πια καταλαβαίνω ότι αυτό το παράλογο σκόρπισμα δυνάμεων δεν μπορεί να συνεχιστεί, πολλώ μάλλον όταν κάποιος εργάζεται. Αποφάσισα για ένα διάστημα λοιπόν να σταματήσω τα Γερμανικά και τα Σέρβικα, μέχρι να φτάσω τον στόχο μου στο διαγωνισμό με τα ρώσικα (ξεκίνησα βέβαια να μελετάω και συστηματικά τη γλώσσα  δίνοντας βάρος και στη βελτίωση των δεξιοτήτων μου στη γραφή της γλώσσας). Βέβαια, ακόμα δεν έχω κάποιον για να μιλάω συστηματικά μαζί του. Ελπίζω αυτό το τελευταίο να αλλάξει γρήγορα.

Σίγουρα τόσο τα Γερμανικά όσο και τα Σέρβικα είναι γλώσσες που παραμένουν στη λίστα μου. Δεν είναι όμως γλώσσες που έχω την ευχέρεια να χρησιμοποιώ άμεσα. Και κάτι που δεν χρησιμοποιείς το αποβάλλεις. Αν είχα τη δυνατότητα να περάσω 2 ή 3 μήνες στη Σερβία ή στη Γερμανία σίγουρα θα επένδυα περισσότερο στη γλώσσα της χώρας που ζούσα εκείνη τη στιγμή. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, παρά να αναπτύξεις την επικοινωνία με τους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα σου έστω κι αν αυτό γίνεται μόνον για λόγους επιβίωσης. 

Το ίδιο χρήσιμο θα ήταν π.χ. για μένα να μιλήσω όλες τις γλώσσες της Βαλκανικής για τον απλούστατο λόγο ότι έχω πολύ περισσότερες πιθανότητες να τις εξασκήσω στην Ελλάδα ή πηγαίνοντας κάπου πολύ κοντά. Κάτι τέτοιο όμως δεν είναι εφικτό άμεσα...πρέπει να βρω τρόπους να συντηρώ τις γλώσσες που ήδη έχω μάθει. Ένας είναι να γράφω λήμματα στα Εσπεράντο , ένας άλλος να παρακολουθώ MOOCs στα Αγγλικά (όπως το course για την Python), ή να βλέπω σε τακτική βάση ρώσικες ταινίες. Αποφάσισα κάποια στιγμή στη ζωή μου να ανοίξω πάλι ένα παράθυρο σε χώρες και πολιτισμούς για τους οποίους διατηρώ ένα ζωηρό ενδιαφέρον. Αυτό σήμαινε απλά ότι τα αγγλικά και μόνον δεν επαρκούσαν και θα έπρεπε να μάθω και άλλες γλώσσες. Είμαι κάπου στο μέσον αυτής της διαδρομής (μιλάω με ευχέρεια ήδη 4 γλώσσες και μπορώ να διαβάσω 7). Οι γλώσσες είναι ένα υπέροχο εργαλείο που σου ανοίγει νέους κόσμους, πολλές φορές χωρίς καν να χρειαστεί να ταξιδέψεις. 

Χαίρομαι που έκανα αυτή την επιλογή τότε, αν και θα ήθελα να την είχα κάνει νωρίτερα, όπως και  να έχω πολύ περισσότερο χρόνο διαθέσιμο γι'αυτό μου (το ακατανόητο για μερικούς) "πάθος".  

Τέλος στο ερώτημα "Πόσα καρπούζια σε μια μασχάλη;" ...η απάντηση είναι πάντα όχι περισσότερα από τις δυνάμεις σας και το διαθέσιμο χρόνο σας. Μείνετε πάντα προσηλωμένοι στους στόχους σας, αλλά μην το παρακάνετε. Προτιμήστε να μάθετε κάτι που θα μπορείτε να χρησιμοποιείτε κάθε μέρα είτε για  δουλειά ή είτε για αναψυχή (έτσι η γλώσσα γίνεται δεύτερη φύση για σας και σας ακολουθεί). Μάθετε να το κάνετε χαρούμενα και να αντλείτε χαρά απ'αυτό.